یاد مهدی تسلای زهرا
الف: پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) در بستر مرگ بودند كه حضرت زهرا (عليهاالسّلام) وارد شدند. حال پدر را كه ديدند، شروع به گريه كردند. كم كم صداي زهرا (عليهاالسّلام) بلند شد. پيامبر (صلّي اللّهُ عليه وآله وسلّم) سرشان را بلند كردند و علت را سؤال نمودند. حضرت زهرا (عليهاالسّلام) عرض كردند:
محبت اهل بیت علیهم السلام و آمرزش گناه
از امورى كه سبب آمرزش گناهان مى شود، «محبّت و دوست داشتن اهل بيت عليهم السلام» است كه روايات فراوان و متواترى از معصومين عليهم السلام در مورد آن رسيده است. بحث محبّت اهل بيت عليهم السلام و آثار و بركات آن در دنيا و آخرت، يك بحث مفصّل و دامنه دارى است كه جهت رعايت اختصار، از ذكر همه آنها خوددارى مى كنيم و تنها به اثر محبّت اهل بيت عليهم السلام در آمرزش گناهان پرداخته
استغفار جلا دهنده قلب
استغفار
استغفار، جلادهنده قلب و مايه آمرزش گناهان است. درباره رسول الله آمده است كه ايشان هر روز هفتاد بار استغفار مى كرد و بر پايه برخى از احاديث، پس از هر نشستى ۲۵ بار «أستغفرالله» مى گفت. [۱]
استغفار، داروى شفابخش گناه كاران است:
«لِكُلِّ داءٍ دَواءٌ و دَواءُ الذُّنُوبِ الإستِغفارُ» [۲]
؛ «براى هر دردى، درمانى است و داروى گناهان استغفار است».
بهترين زمان براى استغفار از گناه، نيمه هاى شب است؛ آن گاه كه همه درها بسته مى شود و همه ديدهها به خواب مى روند و درهاى رحمت الهى بر روى بندگان باز مى شود. خداوند در وصف بندگان مؤمنش مى فرمايد:
الصَّابِرينَ وَ الصَّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنْفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالْأَسْحار (آل عمران: ۱۷)
آنان صابران و صادقند و فرمانبر و انفاق كنندگانند و در نيمه هاى شب به دعا واستغفار بر مى خيزند.
پی نوشت:
[۱]: جامع احاديث الشيعة، ج ۱۴، ص ۳۶۳.
[۲]: اصول كافى، ج ۲، ص
در خلوت تاریکی
تاريكى شب همه جا را فراگرفته، سكوت بر همه جا حاكم شده و من در گوشه اى نشستهام و به او مى انديشم، به اينكه اگر روزى او را ببينم به او چه خواهم گفت؟ به راستى چه سخت است سخن گفتن در مقابل خورشيد وجودش و چه حيف است لحظه هاى با او بودن را به تاراج زمان دادن. پس اگر روزى او را ببينم، فقط و فقط به تماشايش خواهم نشست، آرى به تماشايش.
سند دعا هنگام سجده
پرسش برخی شبهه می کنند دعایی که امروزه در سجده آخر نماز می خوانند « یا ولی العافیه اسالک العافیه عافیه الدنیا و الاخره » « یا لطیف ارحم عبدک الضعیف » سند روایی ندارد و بدعت است ! آیا واقعیت دارد
پاسخ در این شکی نیست که سجده کردن برای پرودگار و طول دادن سجده دارای ارزش و اهمیت فراوانی است تا جایی که امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « بنده زمانی که سجده می کند و سجده خود را طولانی می کند ، ابلیس ندا می دهد وای ، این بندگان خدا را اطاعت می کنند اما من عصیان کردم و برای خدا سجده می کنند اما من از سجده ابا کردم » ?الکافی ج 3 ص 264 از سوی دیگر دعا کردن در هنگام سجده و طلب و درخواست از خداوند برای حوائج دنیوی و اخروی مورد تاکید روایات متعددی قرار گرفته است . امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « در سجده برای دنیا و آخرتت دعا کن زیرا خداوند ، رب دنیا و آخرت است » ?الکافی ج 3 ص 323 عبد الله بن هلال می گوید نزد امام صادق علیه السلام از زیان های مالی ام شکایت کردم . امام علیه السلام پاسخ داد ؛ « بر تو باد به دعا کردن برای حوائج ( دنیوی و اخروی ات ) در حال سجده زیرا قرب و نزدیکی به خداوند در حالت سجده می باشد » ?وسائل الشیعه ج 6 ص 371 در نقل دیگری آمده است که امام صادق علیه السلام در هنگام سجده تقاضای عفو و کرامت خداوند را می کرد . ?بحار الانوار ج 86 ص 216 بنابراین دعاهایی که امروزه در هنگام سجده آخر نماز گفته می شود ؛ « یا ولی العافیه ، اسالک العافیه ، عافیه الدنیا و الاخره » ، « یا لطیف ، ارحم عبدک الضعیف » مصداق عمل به روایات بالا است که توصیه به دعا کردن برای دنیا و آخرت و رسیدن به عفو و مغفرت خداوند می کند ، و به هیچ عنوان مصداق بدعت محسوب نمی شود.