#حسادت
🔺يكي از امراض بسيار خطرناك روح، حسادت است. اين مرض اگرچه معالجه اش آسان است ولي اگر معالجه نشود از سرطان خطرناكتر است پس اول بايد مرض را شناخت و سپس راه معالجه آنرا بدست آورد .
⛔️تعريف حسادت:

🔺حسود كسي است كه نمي خواهد ديگري قدرت و يا ثروت و يا هر چيزي كه مايه امتياز او ميشود داشته باشد و نسبت به آن شخص دشمني ميكند و حتي اگر همه امتيازاتي كه او دارد به حسود داده شود باز هم از دشمني او كاسته نمي شود.

🔻ولي غبطه، كسي كه غبطه ميخورد ميخواهد كه او هم مانند صاحب نعمت داراي اين امتيازات باشد و به كسي كه اين امتيازات را دارد دشمني نمي كند و اين مرض #روحي نيست.

♦️جناب استاد حضرت آیت الله ابطحی رحمة الله علیه

‍ 💠 امام صادق (علیه السلام) :

🍁 از شام گاه پنج‌شنبه ، فرشتگانی با قلم‌هایی از طلا و لوح‌هایی از نقره ، از آسمان به سوی زمین می‌آیند و تا غروب روز جمعه ثواب هیچ عملی را نمی‌نویسند به جز صلوات بر محمّد و آل محمّد (علیهم السّلام).

📚من‌لایحضره‌الفقیه٬ جلد 1

در دعای ندبه وقتی جریان دعا به حضرت صاحب الزمان (ارواحنافداه) می‌رسد، چنین عبارتی آمده است: «یَاابْنَ مَنْ دَنَی فَتَدَلیَّ فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنَی دُنّوا وَاْقتِرابا مِنَ اْلعَلِیِّ اْلاَعْلَی»(1)
یعنی می‌خواهیم از جدایی امام عصر (سلام الله علیه) ناله کنیم و آرزوی وصال داشته باشیم، این آخرین سخن انسان است، گویا کامل ترین مقامی است که در مورد بنده وجود دارد.
در قرآن شریف نیز در باره معراج پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) آمده است: «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلََّی فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی»(2) سپس نزدیک و نزدیک‌تر شد تا جایی که به اندازه‌ی دو کمان یا نزدیک‌تر شد.

این درخواست، مرتبه‌ی بسیار بلندی است و به همه کس داده نمی‌شود، حتی انبیای اولواالعزم اما می‌توان به آن نزدیک شد.
حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) می‌فرماید:
خداوندا این نورانیت و بصیرت قلوب که اولیاء از تو خواستند و خواهش نمودند که به نورانیت آن، واصل به تو شوند، چه بصیرتی است؟ بارالها، این حجب نور که در لسان ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) ما متداول است، چیست؟ این معدن عظمت و جلال و عزّ قدس و کمال چه چیزی است که غایت مقصد آن بزرگواران است، و ما تا آخر از فهم علمی آن هم محرومیم، تا چه رسد به ذوق آن و شهود آن؟ خداوندا، ما که بندگان سیه روی سیه روزگاریم، جز خور و خواب و بغض و شهوت از چیز دیگر اطلاع نداریم و در فکر اطلاع هم نیستیم، تو خود نظر لطفی به ما کن و ما را از این خواب بیدار و از این مستی هوشیار فرما.(3)
چرا غروب جمعه دلگیر است؟
از یکی از بزرگان اهل معنی پرسیدم: علت این که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیرد و غمگین می‌شود چیست؟ فرمود:«چون در آن لحظه قلب مقدّس امام عصر (ارواحنافداه) به سبب عرضه‌ی اعمال انسان‌ها، ناراحت و گرفته است، آدم و عالم متأثر می‌شوند. او قلب و مدار وجود است.»
ما هنوز به این نور نرسیده ایم، امّا ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) بدان رسیده اند، با این حال، همین نور را نیز حجاب می‌دانند. در ادامه حضرت امام (اعلی الله مقامه الشریف) می‌فرماید: «در هر صورت برای اهلش همین یک حدیث کفایت می‌کند تمام عمر خود را صرف کنند برای تحصیل محبت الهی و اقبال وجه الله».
اگر انسان ارتباط خود را با خدا قوی کند، خواهد دید که محجوب و محروم نمی‌شود. برخی از نکات، بسیار عجیب است.
از یکی از بزرگان اهل معنی پرسیدم: علت این که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیرد و غمگین می‌شود چیست؟ فرمود:«چون در آن لحظه قلب مقدّس امام عصر (ارواحنافداه) به سبب عرضه‌ی اعمال انسان‌ها، ناراحت و گرفته است، آدم و عالم متأثر می‌شوند. او قلب و مدار وجود است.»
پس بیاییم ارتباط خود را قوی‌تر کنیم و رفاقت داشته باشیم؛ آن هم با کسی که بیش از همه به او محتاجیم و گردن ما حق دارد. امام عصر(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) از تمام انبیا و اوصیاءشان به جز پیامبر خاتم (صلوات الله علیه و آله) و وصّی ایشان برترند. ایشان بهترین ارتباط را با خداوند دارند. این لطفی از الطاف الهی است که ما از امت این پیامبر و این امام هستیم.
در روایات آمده است که انبیای گذشته اگر در جایی گرفتار می‌شدند به ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) متوسل می‌شدند، ولی ما با این که جزو امت ایشان هستیم، این قدر عقب افتاده ایم. به راستی چرا باب الله را رها کرده‌ایم؟
پي‌نوشت‌ها:

1. مفاتیح الجنان،دعای ندبه
2. نجم، آیه 9
3. شرح چهل حدیث،432

منابع:
1. مفاتیح الجنان،دعای ندبه
2. نجم، آیه 9
3. شرح چهل حدیث،432
4. بخش مهدویت تبیان

وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود
قلبم به چشم همزدنی سنگ می شود

آقا ببخش که سرم گرم زندگی است

کمتر دلم برای شما تنگ می شود

چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟

دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟

کاش در نافله ات نام مرا هم ببری

که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟

🌺 خانه‌ای که در آن معصیت شود، آنجا زندگی نمی‌کنم!

حکایتی زیبا خرید خانه برای آیت‌الله سید محمدهادی میلانی (رحمه‌الله)

🍃 آیت‌الله رضازاده، از علماء مشهد نقل می‌کنند: آیت‌الله سید محمدهادی میلانی، در مشهد، دنبال منزل مناسبی بودند که اندرونی و بیرونی داشته باشد. آنچه من راجع به آن خانه نقل می‌کنم، از زبان کسی است که از طرف آقا مأمور خرید خانه در مشهد بود.

ایشان می‌گوید:
🍃 آیت‌الله میلانی به من فرمودند: خانه‌ای با همین مقدار پول که من دارم بخرید. اگر قیمت خانه بیشتر از پول موجود من بود، هر وقت که خدا به من داد، می‌پردازم.

🍃 بعد ما محله به محله در پی خانه مطلوب آقا گشتیم. هر خانه‌ای که ما پیدا می‌کردیم،‌ آقا نمی‌پسندیدند.

🍃 روزی خانه خوب و مناسب و بزرگی پیدا کردیم و با خود گفتیم که آقا قطعاً آن را می‌پسندند.

🍃 وقتی ایشان را جلوی آن خانه بردیم، سخت شگفت‌زده شدیم. چون آقا یک پایش را داخل خانه گذاشت و بی‌درنگ به عقب برگشت.

🍃 بعد فرمودند: که این منزل به درد من نمی‌خورد. دنبال منزل دیگری بگردید.

🍃 در این منزل که شما می‌خواهید برای من بخرید، معصیت زیاده شده است.

🍃 ما از سر کنجکاوی رفتیم و تحقیق کردیم. معلوم شد که آن خانه، قبلاً بانک ایران و انگلستان بوده است!

📚 یادنامه چهلمین سالگرد آیت‌الله سید محمدهادی میلانی، ص ۱۶.