آیه اول
یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَ ذلِکَ أَدْنی أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً [۱]
ای پیغمبر به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را به چادر فرو پوشند، که این کار برای اینکه آن‌ها (به عفّت و حرّیت) شناخته شوند تا از تعرض و جسارت (هوس رانان) آزار نکشند بسیار نزدیکتر است و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (ترجمه الهی قمشه ای)
* نکته: جلابیب جمع جلباب است و آن جامه ای است سرتاسری که تمامی بدن را می‌پوشاند و یا روسری مخصوصی است که صورت و سر را ساتر می‌شود. [۲]
شهید مطهری: قرآن کریم پس از آنکه توصیه می‌کند زنان، خود را بپوشانند می‌فرماید: این کار برای اینکه به عفاف شناخته شوند و معلوم شود خود را در اختیار مردان قرار نمی دهند بهتر است در نتیجه حشمت آن‌ها مانع مزاحمت افراد سبکسر می‌شود. [۳]
آیه دوم
وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَ عَلی جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ….. [۴]
و به زنان با ایمان بگو چشم‌های خود را (از نگاه هوس آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است (مانند صورت و دو کف دست) - آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا….. و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود و همگی بسوی خدا بازگردید ای مؤمنان، تا رستگار شوید!
آیه سوم
فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً ……. وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی ۵
، پس زنهار نازک و نرم (با مردان) سخن مگویید مبادا آن که دلش بیمار (هوا و هوس) است به طمع افتد (بلکه متین) و درست و نیکو سخن بگویید… ومانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید.
آیه چهارم
وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما کانَ لَکُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّه [۶]
و هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را (بعنوان عاریت) از آنان [همسران پیامبر] می‌خواهید از پشت پرده بخواهید؛این کار برای پاکی دل‌های شما و آن‌ها بهتر است! و شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید.
تفسیر نور: رابطه با نامحرم بدون حفظ حجاب سبب رنجاندن رسول اکرم (ص) است. [۷]

آیه پنجم:
وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللاَّتی لا یَرْجُونَ نِکاحاً فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُناحٌ أَنْ یَضَعْنَ ثِیابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزینَةٍ وَ أَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَهُنَّ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ [۸]
و بر زنان از کار افتاده ای که امید ازدواجی ندارند، گناهی نیست که لباس‌های (رویین) خود را کنار بگذارند، در صورتی که با زیور و آرایش خویش قصد خودآرایی نداشته باشند. و پاکدامنی برای آنان بهتر است؛ (یعنی در این سن هم اگر حجاب کامل داشته باشند بهتر است) و خدا شنوا و داناست.
* علامه طباطبایی: معنای این آیه این است که بر هر زنی حجاب واجب است الا زنان مسن البته در صورتی که خودآرایی نداشته باشند. [۹]
روایات در وجوب حجاب زنان[۱]: سوره احزاب آیه ۵۹

[۲]: ترجمه تفسیرالمیزان ج۱۶ ص ۵۱۰
[۳]: مسأله حجاب ص۹۵

[۴]: سوره نور آیه ۳۱

[۵]: سوره احزاب آیه ۳۲و ۳۳

[۶]: سوره احزاب آیه ۵۳

[۷]: تفسیر نور ج ۷ص۳۹۲
[۸]: سوره نور آیه ۶۰

[۹]: ترجمه تفسیرالمیزان ج ۱۵ ص ۲۲۸

امام صادق‌(ع)، فرمود: روزی سلمان در بازار آهنگران عبور می‌كرد، دید جوانی فریاد می‌كشد و جمعیت بسیاری دور او را گرفته‌اند و آن جوان به روی زمین افتاده و بی‌هوش شده است. مردم تا سلمان را دیدند نزد او آمدند و گفتند: گویا به این جوان، بی‌هوشی یا دیوانگی روی آورده است. به بالین او بیایید و از خدا بخواهید، تا وی نجات یابد.

وقتی جوان، احساس كرد كه سلمان در كنارش است، آرامش یافت و چشم خود را گشود و عرض كرد: من نه دیوانه‌ام و نه حالت بی‌هوشی به من رخ داده است، بلكه در این بازار عبور می‌كردم، وقتی دیدم آهنها را روی سندانها گذاشته و می‌كوبند، به یاد این آیه قرآن افتادم.

…‌ فَالَّذِینَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیابٌ مِنْ نارٍ یُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤُسِهِمُ الْحَمِیمُ * یُصْهَرُ بِهِ ما فِی بُطُونِهِمْ وَ الْجُلُودُ * وَ لَهُمْ مَقامِعُ مِنْ حَدِیدٍ؛[1] برای كافران، لباسهایی از آتش بریده شود و آب سوزان بر سرهای آنها ریخته گردد، كه شدت گرمی آن، اندرون و پوستشان را بسوزاند و برای آنها گرزهایی از آتش قرار داده شود.

یاد این آیه مرا به این وضع درآورده است. محبت آن جوان با ایمان، در قلب سلمان راه یافت. او را به دوستی خود انتخاب كرد و همواره سلمان با او رفاقت داشت، تا وقتی كه به وی خبر دادند دوستت در بستر مرگ قرار گرفته است. سلمان به بالین او آمد و گفت: ای فرشته مرگ (عزراییل) با برادر من مهربانی كن. صدایی شنیده شد كه گفت: ای سلمان، من نسبت به هر شخص با ایمان، رفیق و مهربانم[2].

______________

[1] . سوره حج، آیه 20ـ 23.

[2] . امالی شیخ مفید، ترجمه حسین استاد ولی، ص 149ـ 150.

مراقبت از کودک
نوزاد انسان گلي نو رسيده است كه بتدريج به رشد و شكوفايي مي‌رسد. به ثمر نشستن گل به مراقبت دائمي باغبان نياز دارد. والدين، بويژه مادر، باغبانان دلسوز زندگي اند و گلهاي معطر زندگيشان به مراقبت همه جانبه آنان نياز دارد. مراقبت از سلامت جسماني، تغذيه مناسب، تامين آرامش و سلامت رواني و تامين نيازهاي عاطفي نوزاد در رشد جسماني، عاطفي و تكامل معنوي اش تاثير بسزا دارد. به ويژه در نخستين روزهاي زندگي كه نوزاد، به خاطر بيگانگي با محيط جديد و ضعف و ناتواني، به مراقبت و توجه افزونتر نيازمند است.
حكيمه خواهر امام رضا (ع) گفته است: وقتي زمان وضع حمل خيزران، مادر حضرت جواد (ع)، رسيد، حضرت رضا (ع) مرا صدا زد و فرمود:
هنگام وضع حمل، پيش او حاضر باش و همراه او و قابله درون اتاق برو. آنگاه حضرت چراغي در اتاق گذاشت و در آن را بست. هنگام وضع حمل خيزران چراغ خاموش شد و او ناراحت گرديد. در اين وضعيت بوديم كه حضرت جواد (ع) به دنيا آمد در حالي كه بر روي او چيز نازكي مانند پارچه بود، نورش تمام اتاق را روشن كرد و ما به آن نگاه مي‌كرديم. آنگاه او را در آغوش گرفتم و آن پرده را از او جدا كردم. در اين هنگام امام رضا (ع) آمد، در اتاق را باز كرد، جواد (ع) را گرفت، در گهواره گذاشت و به من فرمود:
«يا حكيمه الزمي مهده ؛ حكيمه مراقب گهواره اش باش …

امام رضا(ع)و تربیت فرزند،علی همت بناری

​در روایت داریم که بیشتر کسانی که فکر می کردند منتظر امام زمان هستند، وقتی امام ظهور می کند راهشان را جدا می کنند و به امام می گویند :از همان راهی که آمده ای برگرد،ما نیازی به فرزندان فاطمه نداریم.

️ چرا این اتفاق می افتد؟ مگر دوران ظهور چه ویژگی هایی دارد؟ 

یکی اینکه دوران ظهور حضرت اوج فداکاری است. ما می گوییم که امام بیاید تا مشکلاتمان برطرف بشود یعنی ما امام را برای خودمان می خواهیم . در دعای عهد داریم :خدایا ما را از یاوران امام قرار بده ،کسانی که از امام دفاع می کنند و ما را از کسانی قرار بده که وقتی حضرت ظهور کردند ما بدنبال حوائج حضرت برویم. ما منتظر امامی هستیم که حوائج ما را برطرف کند.

آیت الله بهجت می فرمودند : اگر از کسانی که در جمکران نماز امام زمان(عج) را می خوانند بپرسیم که حاجت شما چیست، هر کس مشکلاتش را می گوید ولی کسی نمی گوید که ما می خواهیم حوائج امام را برطرف کنیم و سرباز امام باشیم.
فردی نزد امام صادق (علیه السلام) آمد و گفت: می گویند که وقتی امام زمان (عج) می آید همه دشمنان سنگ می شوند و از بین می روند و حکومت آماده می شود. امام می فرماید: اگر بنا بود که همه چیز با معجزه و یک اشاره تمام بشود خدا این کار را برای پیامبرش می کرد. پیامبر 13 سال در مکه زجر کشیدند و ده سال در مدینه با مشرکان جنگ کردند. اینها سنت های الهی است که انسانها باید امتحان بشوند.

️ در عصر ظهور امام زمان(عج) اوج فداکاری است آیا ما آماده هستیم؟ عصر ظهورامام اوج ایثار مالی است. آیا ما آماده هستیم؟
فردی نزد امام باقر(علیه السلام) آمد و گله کردند که چرا شما قیام نمی کنید؟ ما هزاران شمشیر زن داریم .امام پرسید:آیا این افراد به مرحله ای رسیده اند که اگر برادر مسلمان شان پولی از جیبشان بردارد بدون اینکه به آنها بگوید و آنها ناراحت نشود؟ گفت: خیر . امام فرمود: کسی که حاضر نیست از مالش بگذرد چگونه جانش را فدا می کند؟ 

ما به زیارت امامان می رویم و زیارت جامعه ی کبیره می خوانیم: پدر، مادر، زندگی و کاشانه ام به فدای شما باد.

آیا شما حاضر هستید که خمس مالتان را بدهید؟ شما به برادر نیازمندت قرض نمیدهی چطور این جمله زیارت را تکرار می کنید؟
? حجت الاسلام حسینی قمی

​تعلیم از شئون الهی است و هم اوست که اولین معلم است و «عَلَّمَ آدَمَ الأسْماءَ کُلَّها» و پس از آن خداوند این موهبت را به پیامبران و اولیاءش ارزانی داشت تا میثاق فطری را به آنان یادآور شوند و مسیر هدایت را به آنان بیاموزند. آنچه را که آنها خود تنها قادر به فرا گرفتن آن نبوده اند و اینک ای صبح روشن امید در ثنای تو چه بنویسم…و چگونه می توان در ثنای تو ای معلم عزیز نوشت چرا که قلم؛ حرکتش را مدیون توستتو که با سر چشمه نگاهت به من آموختی که بخوانم و فراتر از آن با عشقت و عطش ات تعلیم دادی که علم دریایی است بی کران که نه تنها باید به تماشای آن نشست؛ بلکه باید در آن غرق شد.

و عشقت را که تمام هستی ات در آن خلاصه می شد به من هدیه دادی و اکنون چگونه می توان حتی اندکی سپاسگزار بود؟!نمی دانم ولی خوب می دانم که به مدد علم می توان سیاهی جهل را زودود و تنها با تفکر می توان از این نور بهره گرفت و این همه را و مهم تر از آن را از تو دارم که در قدم به قدم همراهیت با من با صبر و مدارا از کوچه های جهالت عبورم دادی و پیش از اندیشه ها و بیش تر از آنها اندیشیدن را به من آموختی.تعلیم از شئون الهی است و هم اوست که اولین معلم است و «عَلَّمَ آدَمَ الأسْماءَ کُلَّها» و پس از آن خداوند این موهبت را به پیامبران و اولیاءش ارزانی داشت تا میثاق فطری را به آنان یادآور شوند و مسیر هدایت را به آنان بیاموزند. آنچه را که آنها خود تنها قادر به فرا گرفتن آن نبوده اند و اینک ای صبح روشن امید در ثنای تو چه بنویسم…و چگونه می توان در ثنای تو ای معلم عزیز نوشت چرا که قلم؛ حرکتش را مدیون توستتو که با سر چشمه نگاهت به من آموختی که بخوانم و فراتر از آن با عشقت و عطش ات تعلیم دادی که علم دریایی است بی کران که نه تنها باید به تماشای آن نشست؛ بلکه باید در آن غرق شد.و عشقت را که تمام هستی ات در آن خلاصه می شد به من هدیه دادی و اکنون چگونه می توان حتی اندکی سپاسگزار بود؟!

نمی دانم ولی خوب می دانم که به مدد علم می توان سیاهی جهل را زودود و تنها با تفکر می توان از این نور بهره گرفت و این همه را و مهم تر از آن را از تو دارم که در قدم به قدم همراهیت با من با صبر و مدارا از کوچه های جهالت عبورم دادی و پیش از اندیشه ها و بیش تر از آنها اندیشیدن را به من آموختی.