#شعر_مهدوی

يک بار اگر که با تو شبم سر شود بس است

?

يا خاک پاي حضرتت اين سر شود بس است

?

احيا گرفتهام که تو احيا کني مرا

?

قدرم اگر که با تو مقدر شود بس است

?

خيري نديدهام من از عمري که بيتو رفت

?

دنياي من به ديدنت آخر شود بس است

?

اندازة چکيدن يک قطره اشک هم

?

محض فراق، چشمم اگر تر شود بس است

?

نه من که روزه هاي همه روزگار با

?

يک روز، روزة تو برابر شود بس است

?

امشب مرا بهخاطر جدّت علي ببخش

?

آقا که راضي از دل نوکر شود بس است
محمدعلي بياباني

اللهم عجل لولیک الفرج

ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﺩﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺴﻮﺯﯾﻢ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﻨﺪ
ﻓﺸﺎﻧﺪ ﺍﺷﮏ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺠﺘﺒﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺯ ﺩﺍﻍ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﺯﻫﺮﺍ، ﺯﻏﺼﻪ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﯿﺪ
ﺍﮔﺮ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ-ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ-ﮐﻮﻩ ﺟﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺑﺪ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ
ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﯽ

ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﭼﺎﻫﯽ ﻭ ﻧﺨﻞ ﻭ ﺻﺤﺮﺍﯾﯽ
ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﻬﯽ ﻭ ﺭﺑﻨﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ
ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯼ ﺩﯾﺪﻩ! ﺧﻮﻥ ﻧﯿﻔﺸﺎﻧﯽ
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺯﻫﺮﺍﯼ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﻣﺘﺶ ﺍﺯ ﺑﺎﺭ ﻏﺼﻪ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﻭﺗﺎ
ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﺑﯿﺎ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﻦ ﺩﻝ ﺷﺐ
ﻧﻤﺎ ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﺍﯼ ﺷﯿﻌﻪ! ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺗﻮ ﺍﯼ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ! ﺑﺎ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩ
ﺑﮕﯿﺮ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ابراهیم سنایی

كارى كوچك اما بزرگ
حتما برايت پيش آمده است كه يك كار خيلى كوچك را به خاطر خدا انجام مى دهى و بعد از مدتى مى بينى كه اين كار در چشم مردم بسيار بزرگ جلوه مى كند.
يك مثال مى زنم تا منظورم را بهتر برسانم.
نزديك زمستان است و هوا رو به سردى مى رود به شما خبر مى دهند كه خانواده اى فقير نياز به بخارى دارند و نمى توانند آن را تهيه كنند.
شما يك بخارى تهيه مى كنيد و بدون اينكه كسى بفهمد براى آن خانواده مى فرستيد.
اما بعد از مدتى مى بينيد كه اين خبر در محل مى پيچد و مردم به اين كار شما آفرين مى گويند.
شما تعجب مى كنى، چون اين كار به نظرتان كار كوچكى بود كه ارزش اين همه تعريف و تشويق را نداشت.
آرى، درست است اين كارى كوچك بود، اما چون با اخلاص همراه شد در درگاه خدا كار بزرگى، حساب شد.
آيا مى خواهى با يكى از قانون هاى خدا آشنا شوى؟
وقتى تو كارى (هر چند كوچك) را به خاطر خدا انجام بدهى خدا آن را در نظر مردم بزرگ
جلوه مى دهد.
از طرف ديگر اگر كسى كار بزرگى را انجام بدهد ولى قصد او خودنمايى و ريا باشد خداوند آن كار را در نظر مردم كوچك جلوه مى دهد. 
آرى، قلب‌ها در دست خدا است و او است كه مى تواند كسى را عزيز و بزرگ كند، همان طور كه او مى تواند كسى را ذليل و خوار كند.
ما بايد تلاش كنيم تا در همه كارهاى زندگى خود اخلاص داشته باشيم و بدانيم كه كارى كه همراه با اخلاص باشد كوچك نيست بلكه آن كار خيلى بزرگ است.

[فقط به خاطر تو … - كارى كوچك امّا بزرگ - صفحه۱۱]

من علی فروش نیستم‼️

 روزی حضـرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نزد اصحاب خود فرمودند:

من دلم خیلی بحال ابوذر غفاری می سوزد خدا رحمتش کند.

 اصحاب پرسیدند چطور ؟

مولا فرمودند:

آن شبی که به دستور خلیفه ماموران جهت بیعت گرفتن از ابوذر برای خلیفه به خانه ی او رفتند چهار کیسه ی اشرفی به ابوذر دادند تا با خلیفه بیعت کند.

ابوذر خشمگین شد و به مامورین گفت:
شما دو توهین به من کردید;
اول آنکه فکر کردید من علی فروشم و آمدید من را بخرید ،
 دوم بی انصاف ها آیا ارزش علی چهار کیسه اشرفی است؟

شما با این چهار کیسه اشرفی می خواهید من “علی” فروش شوم؟

تمام ثروت های دنیا را که جمع کنی با یک تار موی “علی” عوض نمی کنم.

آنها را بیرون کرد و درب را محکم بست.

مولا گریه می کردند و می فرمودند:

به خدایی که جان “علی” در دست اوست قسم آن شبی که ابوذر درب خانه را به روی سربازان خلیفه محکم بست… سه شبانه روز بود که او و خانواده اش هیچ نخورده بودند
? #الکافی ، ج ۸

 پیش گویی پیامبر در مورد انقلاب ایران و ذکر نام امام خمینی در متن روایت 

در حدیثی علامه مجلسی از امام باقر(علیه السلام) نقل می کند که:
 پیغمبر اکرم(ص) فرمود: «… ان عن یمین الله— او عن یمین العرش- قوماً منا علی منابر من نور، وجوههم من نور و ثیابهم من نور تغشی وجوههم ابصارالناظرین دونهم قال ابوبکر: من هم یا رسول الله؟ فسکت. فقال الزبیر من هم یا رسول الله؟ فسکت. فقال عبدالرحمن: من هم یا رسول الله؟ فسکت. فقال علی علیه السلام: من هم یا رسول الله؟ فقال: هم قوم تحابوا بروح الله علی غیر انساب و لا اموال اولئک شیعتک و انت امامهم یا علی. »… 
 در طرف راست عرش خدا، قومی از ما بر منابری از نور قرار دارند که چهره های آنان از نور است و لباسهایشان از نور است بگونه ای که چهره های نورانی آنان، چشم ناظران را فرو می پوشاند. ابوبکر گفت: ای رسول خدا اینان چه کسانی هستند؟ پیامبر ساکت ماند. آنگاه زبیر همان سؤال را کرد و پیامبر خدا سکوت کرد. سپس عبدالرحمن سؤال را تکرار کرد و بازهم آن حضرت سخنی نگفت. پس علی (علیه السلام) پرسید ای رسول خدا آنها کیستند؟

 پیغمبر اکرم(ص) فرمود: آنها قومی هستند که به وسیله #روح_الله بین آنها پیوند محبت برقرار می شود بدون آن که نسبتهای خانوادگی و منافع مادی و امور دنیوی در این محبت و پیوند نقشی داشته باشد. اینان شیعیان تواند و تو امام آنها هستی ای علی(ع).
بعد از پیروزی انقلاب آیت الله صدوقی در ملاقاتی به امام خمینی (ره) گفت:
 آقا این روح الله که در حدیث (تحابو بروح الله) وجود دارد شما هستید؟زیرا امروز تمام اقشار مردم بواسطه رهبری و دوستی شما متحد شده اند و امام با لبخندی گذشت.

? منبع:بحارالانوار جلد 68 ص 139