صلوات چیست؟ صلوات طلب رحمت کردن از خداوند برای پیامبر خدا و آل اوست .

از آنجا که عالم بر اساس رحمت الهی اداره می شود و اگر رحمتش نباشد، هیچ چیزی به هیچ موجودی نمی رسد، دسترسی به این رحمت در اولویت همه کارها است .

خداوند متعال عالم هستی را به گونه ای قرار داده که با واسطه، فیضش را به موجودات می رساند. این واسطه ها متعدد هستند، پیامبر خدا و اهل بیت علیهم السلام، واسطۀ اصلی هستند که از ناحیه ایشان فیض الهی به سایر واسطه ها و موجودات می رسد.

بر این اساس هر موجودی از خداوند متعال چیزی را درخواست کند و خواسته ای داشته باشد باید به سراغ این واسطه اصلی رفته و نیازهای وجودی خود را از آنجا دریافت نماید و چون این واسطۀ اصلی بدون فیض الهی از خود چیزی ندارد، ما باید از خداوند بخواهیم،که رحمتش را بر ایشان نازل نماید تا به واسطه آنها،این رحمت به ما نیز برسد.

چکیده سخنرانی استاد سید خلیل حسینی

​

اکثر والدین به این نکته اذعان دارند که امکان ندارد، کودکان، صبر و شکیبایی داشته باشند. والدین تلاش های بسیاری در قالب تشویق، تنبیه، تهدید، پاداش و جایزه انجام می دهند تا کودکانشان صبور و شکیبا بار بیایند. اما آیا والدین به همان اندازه که می خواهند کودکانشان صبور باشند، صبر و حوصله دارند؟ در مقاله ای که در ادامه می آید به معرفی 10 راهکار آموزش صبر به کودکان می پردازیم.

چرا آموزش صبر به کودکان اهمیت دارد؟

صبر فضیلت مهمی برای کودکان و بزرگسالان است. دنیای امروزی بسیار سریع و دست یافتنی شده است. به طوری که حتی یک تاخیر کوچک نیز ما را ورشکسته می کند. با بزرگ تر شدن کودکان ما و ورود آن ها به دنیای بزرگسالی وضعیت از این هم بدتر خواهد شد. در این شرایط صبر کردن می تواند بسیار سودمند باشد. صبر می تواند به کودکان کمک کند تا در هنگام بروز یک تاخیر و ناکامی، آرام باشند. صبر به کودکان یاد می دهد که اگر چیزی به نفع آن ها نیست، آن را رها کنند. صبر کردن به کودکان می آموزد که نوبت را رعایت کنند، نوبت خود را به دیگری بدهند و اجتماعی تر و دوست داشتنی تر بشوند. صبر همچنین باعث می شود که کودکان بهتر خود را کنترل کنند. با وجود همه این مزایا، برخی از والدین ترجیح می دهند کودکانشان پرخاشگر باشند تا صبور، چرا که آن ها تصور می کنند، چیزی که جهان امروز بدان نیاز دارد، پرخاشگری است نه صبوری. اما در مقابل، تحقیقات به وضوح نشان داده اند که کودکان صبور، در آینده به دانش آموزانی درخشان در مدرسه و افرادی موفق در اجتماع تبدیل می شوند.

پس چگونه به کودکان خود صبور بودن را آموزش دهیم؟ برخی از کودکان، ذاتاً صبور هستند، در حالی که برخی دیگر می خواهند فوراً به هر آن چه که نیاز دارند، برسند. اگر کودک  شما در دسته دوم جای می گیرد، برای آموزش صبر به او، با ما همراه باشید.

1.  از یک زمان سنج استفاده کنید

بزرگ ترین چالش در آموزش صبر به کودکان این است که آن ها مفهوم زمان را به خوبی درک نمی کنند. تفاوت بین «الان»، «به زودی» و «بعداً» برای آن ها به معنی چند دقیقه است. بنابراین اگر شما به آن ها بگویید که فلان کار بعداً انجام خواهد شد، آن ها سوال پرسیدن درباره آن موضوع را چند دقیقه دیگر شروع می کنند. راهی که به آن ها احساس بهتری نسبت به کنترل زمان بدهد، دادن یک زمان سنج (دیجیتال یا ساعت شنی، بسته به سنشان) است. به آن ها اجازه دهید که به کمک یک زمان سنج بدانند که به طور دقیق چه مدت باید منتظر باشند. تماشای یک زمان سنج دیجیتال و یا یک ساعت شنی یک راه عالی برای سپری شدن زمان طولانی می باشد.

2. نیازهایشان را به سرعت پاسخ ندهید

یکی از راه هایی که کودکانمان بی تاب و بی تحمل می شوند، برطرف کردن فوری نیازها و خواسته های آنان است. برای مثال اگر باتری اسباب بازی کودکتان تمام شد، فوراً  باتری نو در اختیار او قرار ندهید، اجازه دهید کودکتان بفهمد که برطرف کردن نیازهای او در صدر اولویت های دیگران نیست.

3. صبر و شکیبایی را ستایش کنید

تقویت مثبت یک راهکار مناسب است. اگر کودکتان در رستوران هنگامی که منتظر آماده شدن غذایش هست، و یا هنگامی که منتظر ملاقات پزشکش هست، از خود صبر نشان داد، او را ستایش کنید.

4. گل و گیاه پرورش دهید

اکثر فعالیت هایی که ما کودکانمان را در آن ها مشارکت می دهیم، به سرعت نتیجه می دهد، لذا انتظارات آن ها بالا می رود. برای اجتناب از این روند، کودکانتان را در فعالیتی مانند باغبانی درگیر کنید که روند رشد گل یا میوه به آرامی طی می شود. به کودکتان اجازه دهید که بذرهایی بکارد و هر روز بدان ها آب دهد و روند رشد آن ها را مشاهده کند و در نهایت شاهد تبدیل شدن آن ها به گل و میوه باشد.

5. به قول هایتان عمل کنید

اگر به کودکتان قول داده اید که پس از آشپزی با وی نقاشی می کشید، به قولتان عمل کنید. کودکتان نیاز دارد، بفهمد که اگر صبورانه منتظر باشد، وعده گفته شده، انجام خواهد شد. اگر شما زیر قولتان بزنید، دفعه بعدی که از کودکتان بخواهید صبر کند، او نمی فهمد که پس از انتظارش چه اتفاقی خواهد افتاد.

6. انتظار را جذاب کنید

بازه زمانی توجه کودکان کم است و آن ها درکی از زمان ندارند، لذا کودکان را با انتظار شکنجه نکنید. اگر شما می دانید که برای ملاقات پزشک باید 1 ساعت منتظر بمانید، یک کتاب داستان، همراه خود داشته باشید و برای کودکتان بخوانید، و یا به همراه داشتن یک پازل کوچک می تواند کودکتان را مشغول نگه دارد.

7. یک الگوی خوب باشید

این موضوع بسیار سخت خواهد بود، چرا که کودک شما از رفتار شما می آموزد. اگر شما با تاخیر 2 دقیقه ای در گرفتن سفارشتان بی تاب شوید، و یا پس از کمی انتظار در مطب پزشک با انگشت یا پای خود بر صندلی یا زمین ضربه بزنید، و یا شروع به شکایت کنید و یا حتی با صدای بلند آه بکشید، هیچ یک از این موارد نشانه صبر نخواهد بود. شما منتظر بوده اید ولی صبور نبوده اید.

8. به فعالیت هایی مشغول شوید که به صبر نیاز دارد

همانند باغبانی، هنرها و صنایع دستی بسیار وجود دارند که نیازمند صبر و انتظار هستند. مانند: سفالگری، خاتم کاری، مینا کاری، فرش بافی و … . این هنرها را به کودکتان معرفی کنید.

9. کودکان را آماده کنید

بیشتر اوقات، زمانی که کودکان انتظار ندارند، مدت زمان زیادی منتظر بمانند، گله و شکایت می کنند. لذا آماده کردن آن ها از لحاظ ذهنی اهمیت دارد، چرا که آن ها می فهمند که می توانند منتظر بمانند.

10. حواسشان را منحرف کنید

به کودکان آموزش دهید که چگونه به وسیله منحرف کردن حواسشان به چیزهای دیگر، برای مثال: گوش کردن به موسیقی، تماشای عبور و مرور مردم، تماشای تلویزیون در اتاق انتظار، صحبت با کودکان هم سن و سال و … می توانند انتظار را جذاب کنند.

در نهایت این که:

به یاد داشته باشید که اگر کودک شما از خود صبر و شکیبایی نشان نمی دهد، در نهایت با صبوری کردن ها و آموزش های شما تسلط بر این فضیلت را به دست خواهد آورد.

منبع: برگرفته از وب سایت being the parent

#پرسش
یکی از سوالات جدی در مورد امام زمان مساله طول عمر حضرت مهدی است که تا الان حدود ۱۲۰۰ سال می باشد لطفا در این مورد پاسخ داده و روشنگری کنید 

پاسخ
طبق روايات، حضرت مهدى عليه السّلام كه در آخر الزمان ظهور كرده و جهان را پر از عدل‏ وداد خواهد نمود فرزند امام عسكرى عليه السّلام است كه در نيمه شعبان سال 255 ق زاده شده است. معناى روشن اين سخن، آن است كه آن ذخيره الهى، داراى عمر طولانى است. تاكنون، افزون هزار و اندی  سال از عمر مبارك آن حضرت گذشته است.
امام حسن مجتبى عليه السّلام ضمن بيانى مفصل درباره آن حضرت فرمود:
« نهمين از فرزندان برادرم، فرزند بانوى كنيزان است. خداوند در دوران‏ غيبت، عمر او را طولانى خواهد كرد؛ آن‏گاه به قدرت خويش وى را در سيماى جوانى كمتر از چهل سال برخواهد انگيخت، تا دانسته شود خداوند بر هرچيز توانا است. »
کمال الدین ج 1 ص 315
نخستين دانشمندى كه به طرح مسأله طول عمر امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف پرداخت، ابو جعفر محمد بن على بن بابويه قمى، معروف به شيخ صدوق  است. وى در كتاب كمال الدين و تمام النعمة به تفصيل درباره طول عمر بحث كرده و به پرسش‏هاى مخالفان طول عمر امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف پاسخ داده است. وى، فصل جامعى از كتاب ياد شده را به زندگى «معمّرين» (- صاحبان عمر طولانى) اختصاص داده است و ده‏ها نفر از اشخاص را كه عمرى بيش از 120 سال داشته‏ اند- نام مى ‏برد و شرح حال و زندگى هريك از آنان را به صورت مختصر ذكر مى ‏كند.
همینطور علامه مجلسی در بحار الانوار از افراد فراوانی که دارای عمر دور و دراز و طولانی بودند نام می برد و شرح حال آنها را ذکر می کند .
بحار الانوار ج 51 ص 225 باب 14
شمارى از افرادى كه در قرآن، داراى عمرى طولانى و غيرطبيعى شمرده شده‏ اند، عبارتند از ؛
1⃣حضرت نوح عليه السّلام‏ :
قرآن، درباره نوح عليه السّلام مى‏ گويد:
«و به راستى، نوح را به سوى قومش فرستاديم، پس ميان آنان 950 سال درنگ كرد.» ( عنکبوت 14)
اين بيان الهى، روشن نكرده است كه اين مدت، بر دوره عمر رسالت‏

نوح عليه السّلام دلالت دارد يا عمر آن حضرت؛ ازاين‏رو در پاره ‏اى روايات اسلامى آمده است كه مراد از عمر، دوره رسالت نوح عليه السّلام است؛ ولى مدت زندگى او 2500 سال بوده است.
بحار الانوار ج 11 ص 285
از امام سجاد عليه السّلام نقل شده است كه فرمود:
« در قائم سنّتى از نوح است و آن طول عمر است. »
کمال الدین ج 1 ص 322
2⃣ عيسى بن مريم عليهما السّلام‏ ؛
قرآن، درباره حضرت عيسى عليه السّلام مى‏ فرمايد:
« و گفته ايشان كه: «ما، مسيح عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم» و حال آن‏كه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند؛ لكن امر، بر آنان مشتبه شد و كسانى كه درباره او اختلاف كردند، قطعا در مورد آن، دچار شك شده‏ اند و هيچ علمى بدان ندارند، جز آن‏كه از گمان پيروى مى‏ کنند. و به طور يقين او را نكشتند ،  بلكه خدا او را به سوى خود بالا برد و خدا توانا و حكيم است ، و از اهل كتاب، كسى نيست، مگر آن‏كه پيش از مرگ خود، حتما به او ايمان مى ‏آورد، و روز قيامت [عيسى نيز] بر آنان شاهد خواهد بود.» ( نساء 157_159 )
طبق آیه شریفه حضرت عيسى عليه السّلام زنده است و بر اساس روایات در آخر الزمان نازل شده، در نماز به امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف اقتدا خواهد كرد. حال اگر تاريخ ميلادى، از صحت و دقت كافى برخوردار باشد، عمر عيسى عليه السّلام، اكنون افزون بر دو هزار سال است و بر اين اساس، عمر 1170 ساله براى حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف امر بعيدى نخواهد بود.
3⃣حضرت خضر عليه السّلام‏ ؛
يكى از كسانى كه عمر طولانى دارد، حضرت خضر است. در قرآن از وى به صراحت ياد نشده است؛ اما داستان ملاقات و همراهى موساى كليم با اين بنده دانا و باتجربه‏ خداوند سبحانه و تعالى، در سوره كهف آمده است.  ( کهف 65 )  اعتقاد به زنده بودن خضر عليه السّلام، اختصاصى به شيعه نداشته، بلكه ميان اهل سنّت نيز عقيده ‏اى پذيرفته شده است.
المستطرف ج 2 ص 33 
4⃣ اصحاب كهف‏ ؛
قرآن درباره آنان مى ‏گويد:
«و سيصد سال، در غارشان درنگ كرده و نه سال افزودند. » ( کهف 25)
قرآن در اين آيه، به زنده بودن اصحاب كهف به مدّت بيش از سه قرن- آن هم در خواب و بدون آب و غذا- تصريح مى‏ كند. به راستى كدام يك شگفت ‏انگيزتر است؛ كسى كه سيصد سال بدون آب و غذا زنده مانده يا كسى كه صدها سال باقى مانده است؛ اما غذا مى ‏خورد، آب مى ‏آشامد، راه مى ‏رود، مى ‏خوابد و بيدار مى ‏شود؟
5⃣یونس نبی علیه السلام ؛
نيز در رابطه با حضرت يونس مى ‏گويد: «فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ* لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ» « اگر يونس در شكم ماهى تسبيح ما را نمى‏ کرد هر آينه در همان شك
م ماهى تا قيامت باقى مى‏ ماند » ( صافات 44)
وقتی یونس نبی در شکم ماهی و در شرایط بد تنفسی می تواند تا روز قیامت زنده بماند ، بی شک زنده بودن امام مهدی علیه السلام در جو و شرایط طبیعی غیر عادی نخواهد بود .
6⃣در رابطه با ابليس بعد از تمرد او از سجده نمودن بر آدم و رانده شدن از درگاه ايزد متعال از پروردگار تقاضاى عمر طولانى آن هم تا قيامت نمود با اينكه عمر آنها قطعاً اين مقدار تداوم نداشته و الَّا از خداوند درخواست نمى ‏كرد و خداوند متعال به او مهلت داد و فرمود: «إِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ»  تو از مهلت داده شده ‏گانى منتهى تا وقت معلوم و معيّنى. » ( اعراف 15)
اگر بنا شود قرآن درباره يك عنصر خبيث و اغواگر، طول عمر چند هزار سال را تأييد كند و از آن به ‏عنوان يك واقعه ‏اى كه محقّق شده خبر دهد، چطور درباره انسانى مانند ولىّ خدا و بنده شايسته إلهى غير ممكن است؟
 از نگاه روايات‏ ؛
يكى از كسانى كه در سنّت پيامبر  به ويژه در منابع اهل سنّت به طول عمر او اشاره شده، دجّال است. اهل سنّت، بر اساس همين روايات، عقيده دارند دجّال در عصر پيامبر  متولد شده و به زندگى خود ادامه مى‏ دهد، تا در آخر الزمان خروج كند. 
مسند احمد ج 4 ص 444_ صحیح بخاری ج 9 ص 133
حال اگر اين احاديث درست باشد چنان كه اهل سنّت بر اين باورند در اين صورت، شايسته نيست كه آنان در حيات و عمر طولانى امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف، ترديد كنند.
از طرفى حال كه دشمن خدا، به مصالحى مى‏ تواند بيش از هزار سال زنده بماند، چرا بنده و خليفه و ولى خدا نتواند عمر طولانى داشته باشد؟
همین طور نقل می کنند شیث نبی 912 سال و حضرت آدم 930 سال و ادریس نبی 862 سال و سلیمان نبی 712 سال و سام پسر نوح 600 سال عمر کردند .
کامل ابن اثیر ج 1 ص 19_ 21_54 و …
از نگاه علمی ؛
برناردشو مى‏ گويد: «از اصول علمى ثابت نزد تمام علماى بيولوژى آن است كه عمر انسان ممكن نيست كه براى او حدّ ثابتى باشد، طول عمر مسأله ‏اى است كه حدّ نمى ‏پذيرد». ( عمر المهدی بین العلم و الادیان ص 6)
وايزمن دانشمند معروف آلمانى مى ‏گويد: «هيچ تلازمى بين مرگ و قوانين طبيعى نيست؛ زيرا ما در عالم طبيعت، عمرى مى‏ بينيم كه بين يك لحظه تا خلود على الدوام پايين و بالا مى‏ رود …». ( همان )
فلوكر فيزيكدان معروف مى ‏گويد: «حدّ طبيعى عمر انسان 600 سال است». ( مجله دانشمند، سال 6، شماره 1، ص 43 )
روجرپيكن دانشمند انگليسى آن را به 1000 سال رسانده است. ( همان )
دكتر كيلور دهاوز آمريكايى مى‏ گويد: «علم طبّ مى‏تواند قيدها و حدودى را كه مانع از طول عمر انسان است با كمك دانش تغذيه از بين ببرد. ما امروز اميدواريم كه برخلاف عمر پدران و اجدادمان به چنين طول عمرى دست يابيم». ( راهی به سوی حیات نو ص 14)
پروفسور اتينگر مى‏ گويد: «نسل جديد همان‏گونه كه به سفرهاى فضايى ايمان آورد، در آينده‏اى نه‏ چندان دور ايمان خواهد آورد كه خلود انسان در حيات دنيوى امر بعيدى نيست؛ زيرا با پيشرفت تكنولوژى كه امروز مشاهده مى‏كنيم مى ‏توان عمر انسان را در قرن آينده به هزاران سال رساند». ( مجله دانشمند سال ششم شماره 6)
ديمند وبرل از اساتيد دانشگاه جونس هبكنس مى‏ گويد: «تمام اجزاى اصلى انسان بدون استثنا با امتحان به اثبات رسيده كه قابل خلود است، و يا حدّ اقلّ قابل عمرى طولانى‏تر از اين مقدار است …» ( مجله المقتطف جزء سوم از سال 59)

#در_فوائد_و_ثمرات_تقوا

از آيات شريفه قريب 15 ثمره و نتيجه براى تقوى استفاده ميشود كه ما بذكر برخى از آنها مى‏پردازيم:

1- صفت تقوى سبب مدح و ثنا است چنان كه در آيه شريفه ( اگر شكيبايى و تقوى را پيشه كنيد اين از ثبات قدم در كارهاى خوب ميباشد)
2- پرهيزكارى انسان را از شر دشمنان محفوظ ميدارد بمصداق آيه ( اگر شكيبايى و پرهيزكارى را پيشه كنيد از مكر و حيله ايشان بشما ضررى نميرسد)

3- تقوى موجب نصرت خداست بمضمون آيه شريفه ( خدا با كسانيست كه پرهيزكارند)

 4- آمرزش گناهان در نتيجه تقوى است يا ( اى كسانى كه گرويده‏ايد بپرهيزيد و نيكو و راست سخن بگوئيد تا اعمال شما اصلاح و گناهان شما بخشيده شود)

 5- تقوى موجب قبولى اعمال است چنان كه در آيه شريفه است إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِين

 6- تقوى سبب بزرگداشت بنده است نزد خدا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ «6» يعنى همانا گراميترين شما نزد پروردگار پرهيزكارترين شما هستند

7- تقوى موجب نجات از عذاب الهى است ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا «1» يعنى پس ?جات ميدهيم كسانى را كه پرهيزكارند.
8- بهشت براى مردم پرهيزكار بوجود آمده أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ «2» 

9- شخص پرهيزكار از شدائد و بلايا نجات مييابد وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ‏

 «3» يعنى كسى كه از خدا بپرهيزد در كارهايش گشايش ميدهد و او را از راهى كه نميداند روزى ميدهد.

10- هدايت بكتاب خدا براى متقين است چنانچه ميفرمايد هُدىً لِلْمُتَّقِينَ «4»

دل‌های شما جوان‌ها نورانى است؛ فطرت الهى در شماها زنده و درخشان است. امروز شما خودتان را به كارهاى نيك، خلق نيك، رفتار نیک اگر وادار كنيد و عادت بدهيد، هويت انسانى شما همین‌جور شكل مى‌گيرد و تا آخر عمر اين دستاورد با شما خواهد ماند. به‌خصوص در اين مقطع سنى شماها، كه يك مقطع زرين است؛ يك مقطع طلايى است.
جوانى يك نعمت بزرگى است كه یک‌بار به هر انسانى داده می‌شود؛ یك دوره‌ معينى هم دارد… پيرمردها و پيرزن‌هایى كه در كهولت راحت با خدا انس پيدا می‌کنند، كسانى هستند كه اين انس را در جوانى به دل خودشان ياد داده‌اند. اشتباه است اگر خيال كنيم می‌شود جوانى را كلاً به‌غفلت گذراند، اما در پيرى يك انسان ذاكر و شاكر خدا بود.

 (امام خامنه‌ای، ۱۳۸۷/۰۲/۱۳)