​                                                                                                                                    کتاب عاشورا تجلی دوستی و دشمنی تالیف آیت الله سید خلیل حسینی 

مشخصات نشر : قم : مسجد مقدس جمکران، 1385.

در فضایی که غبارهای فتنه بر می خیزید و شناخت راه از بیراهه مشکل می شود، تنها کسی نجات خواهد یافت که چراغ محبت حق در دل افروخته و مرزهای تولی و تبری را شناخته باشد. مگر می شود با چراغ فروزنده محبت اهل بیت ،دشمن را از دوست تشخیص نداد. این چنین است که عاشورائیان عاشق حسین علیه السلام هیچگاه راه را گم نمی کنند و بی توجه به امان نامه های باطل و وعده های دروغینش ، شهادت را در آغوش کشیده و با بالهای دوستی حسین علیه السلام در فضای بهشت پران می شوند. کتاب عاشورا تجلی دوستی و دشمنی دریچه ای روشن در این باب بر ما خواهد گشود. 

مولف محترم در مقدمه این کتاب چنین آورده:  

“در مورد عاشورا به موضوعات زیادی پرداخته شده: شجاعت، ایتار، فداکاری، نوع دوستی، عبادت، مناجات، نماز، قرآن، هدایت، امر به معروف، نهی از منکر، انفاق، مسابقه در خیرات و… ولی ما برآنیم که با توفیق الهی موضوعی را تعقیب کنیم که راز و رمز همه این موضوعات است و تمام اینها از آن شکل و رنگ می گیرد و آن موضوع «تولّی و تبرّی» است، دل به ولیّ دادن و نفرت از دشمنان ولیّ داشتن، اعلام دوستی و دشمنی برای خدا نشان دادن محبّت و عداوت در میدان عمل.

البته نمی خواهیم «تولّی و تبرّی» را به دوستی و دشمنی معنا کنیم؛ زیرا معنای دقیق تری دارد، ولی برآنیم که در قالب دوستی و دشمنی موضوع را پی بگیریم.

آنجه عاشورا را به جهانیان نشان داد و برای همیشه باقی نگاه داشت، خون هایی بود که بر اساس دوستی و دشمنی در رگ ها جاری بود، قلبی بود که خون را بر محور دوستی و دشمنی به اعضای بدن می رسانید. همان دوستی و دشمنی ای که محور دین است و حرکت دین بر آن محور به نتیجه می رسد: دوست داشتن خوبی ها و خوب ها و دشمن داشتن بدی ها و بدها. دوستی و عشق به آن اندازه که در راه رسیدن به دوست، خون قلب هدیه شود و دشمنی به آن مقدار که سرخی خون برای نابودی دشمن جلوه نمایی کند….

همانا معیار شاگرد این مکتب بودن، دوستی و دشمنی در راه حسین علیه السلام است.

پیروان نهضت عاشورا دارای شعارهایی هستند که جابر بن عبداللَّه انصاری در کنار مزار سید الشهداءعلیه السلام، هنگام زیارت به آنان آموخته و آن شعار «حبیبی یاحسین» است که، سخن از محبّت و دوستی با حسین علیه السلام است.

اگر عاشورا بر محور دوستی و دشمنی دور نمی زد، علمدار کربلا حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام در کنار علقمه با لب تشنه به یاد دوست آب را روی آب نمی ریخت و در مسیر دشمنی با دشمنان حسین علیه السلام نمی گفت:

«یا نَفْسُ! لا تَخْشَ مِنَ الْکُفّارِ؛ مبادا از دشمن بترسی.”

این کتاب در 9 فصل به بررسی موضوع تولی و تبری پرداخته است :1- اهمیت و ارزش دوستی و محبت 2-دوست داشتنی ها 3-سنگ محک و ادعای دوستی 4-راههای پیدایش دوستی و محبت 5- آموزش و پرورش محبت و دوستی در کودکان6- نفرت و دشمنی 7-آثار و ثمرات دوستی در دنیا 8- آثار و ثمرات دوستی در آخرت 9- دوستان در بهشت 🔷

بهشت بندگی در عصر ظهوراثر آیت الله سید خلیل حسینی

نشر: نگاه تعالی قم1394                                                                                                                                                                                    

 
انسان آنگاه به مقصد نهایی خود می رسد که تمام نیروهای نهفته در وجودش در مسیر بندگی به فعلیت برسد و به کمال بندگی دست یابد و این نیازمند شرایط خاصی است که یکی از آنها دسترسی کامل به امامی است که در مسیر حرکت لحظه به لحظه مراقب انسان بوده، او را دستگیری نماید و این شرایط به طور کامل تنها در عصر ظهور محقق می شود.

بدین جهت است که عصر ظهور را عصر کمال بندگی می نامیم عصری که تمام انسانهایی که نتوانستند به کمال نهایی خود برسند و از دنیا رفته اند دوباره بر می گردند و رجعت می کنند و ازآن شرایط ویژه بهرمند می شوند.

حال سوال این است که دردوران غیبت امام زمان علیه السلام چه کمبودها و مشکلاتی راه رسیدن به کمال بندگی را مسدود کرده و تحقق جامعه آرمانی را غیر ممکن کرده است ؟

دراین کتاب مولف برآن است تا با بیان معنای بندگی و آشنایی با مراحل مختلف آن، تمرین بندگی و لذت آنرا تصویر نماید و انگیزه بندگی را تحقق بخشد. مولف سعی دارد خواننده را با موارد، بستر و امکانات بندگی آشنا وچالشهای فراروی بنده را معرفی کند. همچنین راه های مبارزه را معرفی نماید.

این کتاب در یازده فصل زیر تنظیم شده است :

شکوفایی بندگی در عصر ظهور، تمرین بندگی در عصر غیبت، طعم و لذت بندگی خدا، انگیزه های بندگی، بستر و موارد بندگی، دردسرهای بندگی، آفات بندگی، یاوران راه بندگی، توبه و بازگشت به بندگی، آثار عبودیت و بندگی در دنیا، آثار عبودیت و بندگی در آخرت.
​

بهشت بندگی در عصر ظهوراثر آیت الله سید خلیل حسینی

نشر: نگاه تعالی قم1394                                                                                                                                                                                    

 
انسان آنگاه به مقصد نهایی خود می رسد که تمام نیروهای نهفته در وجودش در مسیر بندگی به فعلیت برسد و به کمال بندگی دست یابد و این نیازمند شرایط خاصی است که یکی از آنها دسترسی کامل به امامی است که در مسیر حرکت لحظه به لحظه مراقب انسان بوده، او را دستگیری نماید و این شرایط به طور کامل تنها در عصر ظهور محقق می شود.

بدین جهت است که عصر ظهور را عصر کمال بندگی می نامیم عصری که تمام انسانهایی که نتوانستند به کمال نهایی خود برسند و از دنیا رفته اند دوباره بر می گردند و رجعت می کنند و ازآن شرایط ویژه بهرمند می شوند.

حال سوال این است که دردوران غیبت امام زمان علیه السلام چه کمبودها و مشکلاتی راه رسیدن به کمال بندگی را مسدود کرده و تحقق جامعه آرمانی را غیر ممکن کرده است ؟

دراین کتاب مولف برآن است تا با بیان معنای بندگی و آشنایی با مراحل مختلف آن، تمرین بندگی و لذت آنرا تصویر نماید و انگیزه بندگی را تحقق بخشد. مولف سعی دارد خواننده را با موارد، بستر و امکانات بندگی آشنا وچالشهای فراروی بنده را معرفی کند. همچنین راه های مبارزه را معرفی نماید.

این کتاب در یازده فصل زیر تنظیم شده است :

شکوفایی بندگی در عصر ظهور، تمرین بندگی در عصر غیبت، طعم و لذت بندگی خدا، انگیزه های بندگی، بستر و موارد بندگی، دردسرهای بندگی، آفات بندگی، یاوران راه بندگی، توبه و بازگشت به بندگی، آثار عبودیت و بندگی در دنیا، آثار عبودیت و بندگی در آخرت.

امام صادق (عليه السلام) :

                                 « فرزند بخواهيد و آن را طلب كنيد؛ چرا كه مايه روشني چشم وشادي قلب است.»

                                                                                                                  منبع: مكارم الأخلاق ، ج1، ص480، ح1665

مرحوم شيخ بهايي در باب رحمت ومغفرت خداوند مي سرايد:

    باز آي،باز آي هر آنچه هستي باز آي

                                                        گر كافر وگبر وبت پرستي باز آي

اين درگه ما، درگه نوميدي نيست

                                                    صد بار اگر توبه شكستي باز آي

توبه، لطف خالق به مخلوق

توبه ، زداينده سياهي دل

با توبه و تصميم ترك گناه براي هميشه توان پرواز به سوي خداي توبه پذير راه مي يابد.با گفتن «استغفرالله» روح و روان را پاكسازي كنيد.

سعي كنيد هميشه اميدوار به رحمت خالق غفار الذنوب باشيد .ازاينكه از ديگران طلب حليت كني، خجالت نكش و شهامت باز سازي را داشته باش. تامي تواني به درگاهش ذكر« استغفرالله  ربي و اتوب اليه» بسراييد.

بابرنامه ريزي براي عقده گشايي سعي كن در بعضي از شب ها در دل تاريكي شب با اشك ندامت زياد ذكر الهي العفو را تكرار مني تا درونت آرام گرفته ونوراني گردد.

مگرنه اين است كه هروقت صاحبدلي را مي بيني سوال مي كني :« چه كنم تابه خدا نزديك شوم؟ »

در روايتي آمده : كسي كه برچيزي كه گناهانش وجبران كند قدرت ندارد، پس بر محمد و آل او بسيار صلوات فرستد كه اين امر باعث از بين رفتن گناهان او مي شود.

باذكر گفتن خود را مقيد كنيد. بادقت در اوقات و گفتن ذكر بدين گونه بحول وقوه الهي مصمم هستم به مدت يك هفته مثلاً بعد از نماز صبح يك صفحه قرآن خوانده ، يه ربع نرمش وورزش كرده ، صبحانه …… براساس توانايي هاي خود زمان را تقسيم ومديريت نماييد. وشب برنامه روزانه را بررسي در صورت موقعيت باشكر گزاري به پيشگاه خداوند خود تشويق و انرژس نمايد ودر صورت تخلف نذري را كه مثلاً مقداري پول يا ذكر بوده به عنوان جريمه ادا كرده واز درگاه خداوند طلب ياري براي بهرهمندي از عمر عزيز خويش نمايد.

برنامه هاي جنبي را كم وكنترل كنيد .مثل كم وخلاصه كردن مكالمات تلفني وتعيين وقت خاص براي ديد برنامه هاي خاص تلويزيوني  علاوه بر سحر انسان يكي از سارقان وقت گرانبهاي شماست.

منبع: خديا چگونه شاد باشم.