امام حسین عليه‌السلام می‌فرماید:

«منا اثنا عشر مهديّا اولهم اميرالمومنين علي بن ابي طالب و آخرهم التاسع من ولدي و هو الامام القائم بالحق يحيي الله به الارض بعد موتها و يظهر به دين الحق علي الدين كله و لو كره المشركون له غيبة يرتد فيها اقوام و يثبت فيها علي دين اخرون، فيوذن و يقال لهم «متي هذا الوعد ان كنتم صادقين» اما ان صابر في غيبة علي الاذي و التكذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله»

دوازده مهدی از ما است كه نخستین آنان علی بن ابیطالب و آخرین آن‌ها نهمین فرزند من است كه امام قائم به حق است.
خداوند زمین مرده را به وسیله او زنده می‌كند و دین حق را بر تمام ادیان پیروز می‌گرداند.
برای او غیبتی است كه گروه‌هایی در آن از دین بر می‌گردند و گروه‌هایی دیگر بر آئین خود استوار می‌مانند و در این راه آزارها می‌بینند، به آن‌ها گفته می‌شود این وعده كی واقع خواهد شد اگر راست می‌گویید؟
آنان كه بر این آزارها و تكذیب‌ها صبر كنند، مانند كسی هستند كه شمشیر به دست گرفته در پیشاپیش رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌و‌آله جهاد كند.

«بحار الانوار ج 36، ص 385 ـ اكمال الدين، ص317»
—-