سوال: دليل گناه بودن زنا از منظر قرآن و حديث چيست؟

پاسخ:

 زنا و رابطه نامشروع دو جنس مخالف، يکي از مفاسد بزرگ اجتماعي است که باعث خسارت هاي جبران ناپذير است به همين جهت اسلام آن ر ا حرام دانسته و با آن شديداًً مبارزه نموده است [1] 

از نظر قرآن زنا گناه بسيار بزرگى است که خداوند در باره آن مى‏فرمايد:” نزديک زنا نشويد چرا که عمل بسيار زشتى است و راه و روش بدى است.” [2] 

همچنين اين گناه به قدري عظيم و بزرگ است که خداوند متعال براي آن مجازات سنگيني قرار داده است و در باره زن و مرد مجردي که مرتکب اين عمل زشت مي شوند مي فرمايد: “ر يک از زن و مرد زناکار را صد تازيانه بزنيد و نبايد رأفت (و محبّت کاذب) نسبت به آن دو، شما را از اجراى حکم الهى مانع شود، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد! و بايد گروهى از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده کنند". [3] و بر اساس روايات، اگر زن و مردي که مرتکب اين عمل مي شوند هر دو يا يکي از آنان متأهل (داراي همسر) باشد حکم فردي که متأهل است قتل و اعدام است .

[4] از شدت مجازات معلوم مي شود که زنا گناهي بسيار بزرگ است.

زنديقى از حضرت صادق (ع) پرسيد علت‏ حرمت‏ زنا چيست؟ فرمود:

«لما فيه من الفساد، و ذهاب المواريث و انقطاع الانساب لا تعلم المرءة فى الزنا من احبلها و لا المولود يعلم من ابوه، و لا ارحام موصولة و لا قرابة معروفة(5)

زنا علت و مايه‏ى فساد و از ميان رفتن ارث و ميراث و قطع نسل است، زن زناكار در زنا نمى‏داند چه كسى او را حامله كرده، و فرزند نمى‏داند پدرش كيست، در زنا رحمى وجود ندارد تا صله‏ى ارحام بجا آورده شود، در زنا خويشاوندى معلوم و روشن نيست.

از حضرت رضا (ع) روايت شده: «حرم الزنا لما فيه من الفساد من قتل الانفس و ذهاب الانساب و ترك التربية للاطفال و فساد المواريث و ما اشبه ذلك من وجوه الفساد:»(6)

زنا به علت اين مفاسد حرام شده است: قتل نفس، نابودى اصل و نسب، ترك تربيت اطفال، تباه شدن ارث و ميراث و مانند اين مفاسد!

از حضرت باقر (ع) روايت شده كه آن حضرت فرمود در كتاب رسول خدا يافتم:«اذا ظهر الزنا من بعدى كثر موت الفجأة»(7)

چون پس از من زنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زياد گردد.

از رسول خدا روايت شده:م»من فجر بأمرءة و لها بعل انفجر من فرجهما من صديد واد مسيرة خمسمأة عام يتأذى اهل النار من نتن ريحهما و كانا من اشد الناس عذاباً»(8)

هر كس با زن شوهردارى زنا كند، رودى از چركابه به طول پانصد سال راه از شرمگاه هر دو جارى گردد، به طورى كه دوزخيان از بوى بد آن دو آزار بكشند و عذاب آنان از همه دوزخيان سخت‏تر باشد.

منابع:

1- البته اين يکي از دلايل حرمت مساله زنا است.

2.اسراء، 32. وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى‏ إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِيلًا. “

3.نور،2، الزَّانِيَةُ وَ الزَّاني‏ فَاجْلِدُوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ في‏ دينِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنينَ

4. موسوى‏ خمينى، سيد روح اللَّه، تحرير الوسيلة، ج‏ 2، ص 463، مسألة دوم، مؤسسه دار العلم‏، چاپ اول‏، قم؛ طوسي، الإستبصار، ج 4، ص 202، دار الکتب الإسلاميه، تهران، 1390 هـ ق، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَضَى أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي الشَّيْخِ وَ الشَّيْخَةِ أَنْ يُجْلَدَا مِائَةً وَ قَضَى فِي الْمُحْصَنِ الرَّجْم‏… .‏.

5-بحار الانوار،ج 103 ،ص 368

6-بحار الانوار،ج 79 ،ص 24

7-كافى، ج 2 ،ص 374

8-بحارالانوار، 76 ،ص 366