صدای ناله بلند است از سرای علی
ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﺩﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺴﻮﺯﯾﻢ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﻨﺪ
ﻓﺸﺎﻧﺪ ﺍﺷﮏ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺠﺘﺒﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺯ ﺩﺍﻍ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﺯﻫﺮﺍ، ﺯﻏﺼﻪ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﯿﺪ
ﺍﮔﺮ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ-ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ-ﮐﻮﻩ ﺟﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺑﺪ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ
ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﭼﺎﻫﯽ ﻭ ﻧﺨﻞ ﻭ ﺻﺤﺮﺍﯾﯽ
ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﻬﯽ ﻭ ﺭﺑﻨﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ
ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯼ ﺩﯾﺪﻩ! ﺧﻮﻥ ﻧﯿﻔﺸﺎﻧﯽ
ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺯﻫﺮﺍﯼ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﻣﺘﺶ ﺍﺯ ﺑﺎﺭ ﻏﺼﻪ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﻭﺗﺎ
ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻋﻠﯽ
ﺑﯿﺎ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﻦ ﺩﻝ ﺷﺐ
ﻧﻤﺎ ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﺍﯼ ﺷﯿﻌﻪ! ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺗﻮ ﺍﯼ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ! ﺑﺎ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩ
ﺑﮕﯿﺮ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ابراهیم سنایی