کتاب «بهشت اخلاق»: درسنامه تزکیه و خودسازی»                                                                                               تالیف آیت الله سیدخلیل حسینی، نشر انتشارات مسجد مقدس جمکران
این کتاب، برگزیده‌ای از درس‌های اخلاق اسلامی است که مولف با دانش‌پژوهان و طلاب علوم دینی، به گفت‌وگو و بحث پرداخته و به درخواست آنان به صورت کتاب درآمده است.
این اثر ، راه‌های تزکیه نفس و خودسازی را برای سالکان ارایه و چگونگی تزکیه و خودسازی را تشریح می‌کند. و در هفت فصل به مساله تزکیه و خودسازی پرداخته است. در فصل نخست این اثر با عنوان «خودشناسی» ضرورت خودشناسی بحث و بررسی می‌شود.
آیت الله سید خلیل حسینی درباره ضرورت خودشناسی این‌گونه می‌نویسد: «انسان موجودی است که خود را دوست می‌دارد و برای خود، سعادت و خوش‌بختی می‌خواهد و در صدد آن است که نیازهای خود را برآورده کند تا از این راه به کمال و خوش‌بختی برسد. حال جای این سوال است که تا انسان، خود را نشناسد و نیازهای خود را شناسایی نکند و با امکانات و سرمایه‌های درونی خود آشنا نشود، می‌تواند برنامه صحیحی در زندگی داشته باشد و به خواسته‌های خود برسد؟ و آیا چنین برنامه‌ای از شکل و محتوای صحیحی برخوردار خواهد بود؟
کسی که نمی‌داند چگونه موجودی است و زندگی موقت و محدودی دارد یا برای همیشه زنده خواهد بود، نخواهد توانست برنامه صحیحی برای چگونه زندگی کردن داشته باشد. همچنین ندانستن این که آیا نیاز انسان، طعام خوردن است یا اطعام، او را بر سر دوراهی قرار خواهد داد. آشنا نبودن با امکانات و سرمایه‌های درونی خود، انسان را از رسیدن به قله‌های سعادت به کمک این سرمایه‌ها باز خواهد داشت. خلاصه این که آشنایی با خود است که می‌تواند هدف صحیحی را در زندگی برای انسان ترسیم و راه درستی را برای رسیدن به آن ارایه کند.
ادیان آسمانی، به ویژه دین مبین اسلام، پیشوایان دین و علمای اخلاق، تاکید فراوان بر خودشناسی داشته‌اند.»
مولف سپس به بیان مفهوم خودشناسی می‌پردازد و می‌نویسد: «مقصود از خودشناسی، نگاه سطحی داشتن به انسان نیست؛ زیرا بدیهی است که انسان، دارای حواس پنجگانه، چشم، گوش، زبان و… است و بر این اساس، نیازهای مادی فراوانی دارد؛ بلکه در این جا مراد، آشنایی با خودی است که او را از سایر موجودات جداکرده، پرونده زندگی‌اش را برای همیشه باز نگاه می‌دارد و نیازهای نامحدود و بی‌پایان او را در مقابل چشمان او قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که برای رسیدن به کمال و سعادت همیشگی، از آنها یاری بخواهد.»
خودسازی (جهاداکبر)، موانع راه خودسازی، یاوران راه بندگی، کارهای لازم در خودسازی، چگونگی خودسازی و آداب زندگی حسن سلوک با دیگران، عناوین فصول دیگر این اثر را تشکیل می‌دهند.