مهدی شناسی(۲۹)
…و منتهی الحلم..
زیارت جامعه کبیره
امام زمان علیه السلام ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺎﻭﺭﺍﺋﯽ ﺩﺍرند اﻣﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻢ هستند.بنابراین ﺫﺭﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ نمی کنند.
ﺍﻣﺎمان از علم الکتاب ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻤﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﺣﺮﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﮐﺎﻇﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ.ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺖ:ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺭﻭﯼ؟ ﮔﻔﺖ ﻣﯽﺭﻭﻡ ﺣﺮﻡ ﺯﯾﺎﺭﺕ.ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﻣﯽﺭﻭﯼ؟ ﮔﻔﺖ: ﺣﺎﺟﺖ ﺩﺍﺭﻡ. ﮔﻔﺖ ﺣﺎﺟتت ﭼﯿﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮﻡ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﻮﺩ. ﮔﻔﺖ: ﺍﯾﻦ ﺁﻗﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻝ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩ،ﺍﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﯽﮐﺮﺩ.
در جواب باید گفت ﺍﯾشان ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ها ﺑﯿﻔﺘﺪ. ﻣﻦِ ﺍﻣﺎﻡ ﮐﺎﻇﻢ ﻣﯽﺭﻭﻡ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﭼﺎﻝ ﺗﺎ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺧﺪﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﯿﻤﺖ ﺩﺍﺭﺩ.ﺧﺪﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪﺍﯼ ﺍﻓﺘﺎدﻥ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ. ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ.ﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﻧﺴﺎنم ﺭﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﻭﻟﯽ ﻣﯽﺍﺭﺯﺩ،ﺍﯾﻦ ﺭﻧﺞﻫﺎ و ﻣﺮﺍﺭﺕﻫﺎ را تحمل کردن.عاقبت هم فرزند آن زن آزاد می شود.
ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ.ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻭﺍﺭﺵ ﻗﻄﻌﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻗﯿﺎﺱ ﻭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺍﯾﻢ.ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﯾﮏ ﺁﺩﻡﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ،ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﻫﻀﻢ ﺑﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ که ﺍﺯ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻗﺪﺭﺕ،ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﻨﺪ…
مهدی شناسی(۲۸)
..و منتهی الحلم…
زیارت جامعه کبیره
کفه های ترازو ﻃﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ که ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﯿﺰﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﻭﺩ،ﺁﻥ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽﺁﯾﺪ.
ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺜﻞ ﮐﻔﻪﻫﺎﯼ ﺗﺮﺍﺯﻭ ﺍﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺪرتش ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪﯼ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽﺁﯾﺪ.
ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﺍﯾﻦﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﺋﯿسند ﻭ ﻣﺪﯾﺮند و ﺳﻤﺘﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ،ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭیند. ﺍﺻﻼ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ! ﭼﺮﺍ؟ ﭼﻮﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺎﻻﺳﺖ.ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪﯼ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺳﺖ.ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﮏ ﻧﻘﺪﯼ ﺑﺸﻨﻮﺩ.ﺯﻭﺩﯼ ﮔﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ!
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻭ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﻣﯽفرماﯾﺪ:"ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻣﯽ روید ﭘﯿﺶ ﻓﺮﻋﻮﻥ «ﻓَﻘُﻮﻟَﺎ ﻟَﻪُ ﻗَﻮْﻟًﺎ ﻟَّﻴِّﻨًﺎ» (ﻃﻪ/44) ﺩﺭﺷﺖ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ ﭼﻮﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻗﺪﺭﺕ ﯾﮏ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺑﺎﺭﻭﺗﯽ ﺩﺍﺭﺩ.ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ.ﺑﺎﺭﻭﺕ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﺪ،ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺟﺮﻗﻪ ﻫﻢ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﻣﻬﯿﺒﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺑﮑﻨﺪ.
ﻫﻨﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻗﺪرتند،ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﻢ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭند.
ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﻓﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷتند:و ﺧُﺰّﺍﻥَ ﺍﻟْﻌِﻠم و منتهی الحلم…
ﻋﻠﻢ ﻣﻌﺎﻧﯽ مختلفی ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ .ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﯼ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻣﺜﻞ ﺁﻥ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺗﺨﺖ ﻣﻠﮑﻪﯼ ﺳﺒﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﭘﻠﮏ ﺯﺩﻥ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﺮﺩ. ﯾﮑﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﻗﺪﺭﺗﯽ.
ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻫﻤﻪﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﮐُﻠُّﻪُ ﻋِﻨْﺪَﻧَﺎ ﻋِﻠْﻢُ ﺍﻟْﮑِﺘَﺎﺏِ ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﮐُﻠُّﻪُ ﻋِﻨْﺪَﻧَﺎ
ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ.ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺍﻟﺤﻠﻢ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭﯼ ﺍﻧﺪ.
ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ ﭼﺮﺍ ﺣﺮﻡ ﺍﯾشان ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻣﻌﺠﺰﻩﺍﯼ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺧﺰﺍﻥ ﺍﻟﻌﻠﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺍیشان ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ؟
چون ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺍﻟﺤﻠﻢ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﭘﺎﯼ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﯽﺁﯾﺪ. ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﯾشان ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ بکند؟
اگر اهل بیت علم الکتاب دارند،ﭼﺮﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺁﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﻔﻠﺶ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ.ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺭﻭ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﺁﻥ ﻫﻢ ﭼﻪ ﺳﭙﺎﻫﯽ؟!
ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺗﺨﺖ ﻣﻠﮑﻪﯼ ﺳﺒﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ 1500 ﻓﺮﺳﺦ ﺁﻭﺭﺩ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻧﯽ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﮐﺮﺩ،ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﭼﺎﻩ ﺯﻣﺰﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﻌﺒﻪ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﮐﺮﺩ،ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ، ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﮐﺮﺑﻼ.
ﺍﺻﻼ ﺁﺏ ﺯﻣﺰﻡ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ!ﻫﻤﯿﻦ ﺁﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺻﻼ ﺭﻭﺩ ﻫﻢ ﻧمی آورد، ﯾﮏ ﺍﺳﺘﮑﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ، ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﻃﻔلش.
ﭘﺎﺳﺦ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﻬﻪ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺩﺍﺩ. ﯾﮑﯽ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﯾﮑﯽ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ. ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺍﺵ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻟﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺸﺮﯼ ﻭ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﮑﻨﺪ ﻭ ﺫﺭﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻟﻬﯽ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﻨﺪ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻟﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺐ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ؛ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ.ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩ ﮔﻔﺖ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﺮﺍ؟ ﭼﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﮑﻨﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺳﺘﻢ ﻧﻤﯽﺍﯾﺴﺘﺪ. ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻣﺎﻥ ﺁﻣﺪ، ﻣﺎ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
ﺍﻣﺎﻡ خمینی رحمة الله عليه، ﺍﻟﮕﻮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺍﺯ ﻣﺤﺮﻡ ﻭ ﺻﻔﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻗﯿﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ.
ﯾﮏ ﺟﻮﺍﺏ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻟﻬﯽ ﺍﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﻫﻢ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺵ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻮﻓﻪ ﻣﯽﺷﻮﻡ ﻓﺎﺗﺤﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﻒ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ ﺩﻑ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ؟ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﻓﺎﺗﺢ ﺷﺪ ﺑﺮﺩ؟ ﺑﺮ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ؟ ﺑﺮ ﯾﺰﯾﺪ؟ ﭼﻬﺎﺭ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﻫﻢ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﺎ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﯿﺖ ﺣﻤﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺭﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩﯼ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﺶ ﺍﺳﺖ. ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪ.ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﯾﮏ ﮐﺎﺭ ﺑﮑﻨﻢ، ﺯﯾﺮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺑﯿﻔﺘﻢ، ﺯﯾﺮ ﺳﻢ ﺍﺳﺐﻫﺎ ﺑﯿﻔﺘﻢ،ﻓﺮﺩﺍ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﻔﺖ؟ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﻣﺜﻞ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺳﻢ ﺍﺳﺐﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ.
ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻡ ﯾﮏ ﻟﻮﻃﯽ ﮔﺮﯼ ﮐﺮﺩﻡ،ﯾﮏ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﺮﺩﻡ تا ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎ بيندازم ﻧﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ…
مهدی شناسی(۲۷)
..و خزان العلم…
زیارت جامعه کبیره
ﯾﮏ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﻠﻢ، ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ، ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺮﺁﻥ.
اهل بیت کلید داران قرآنند. ﯾﻌﻨﯽ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺁﯾﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾشان ﻗﻔﻞ ﻧﯿﺴﺖ. ﮐﻠﯿﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻗﻔﻞ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ.
“ﮐﻬﯿﻌﺺ” ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟ﺑﺮویم ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻔﺎﺳﯿﺮ ﺭﺍ ﺑﺒﯿنیم ﺍﻭﻝ ﺣﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﻣﻔﺴﺮﯾﻦ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯿﻢ!
ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺩﻗﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﻓﺸﺎﻥ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮﻑ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ که ﻣﯽﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﯽ فرمایند:” ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﮑﻨﻢ، ﺗﻮ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ ﺭﺍﻩ ﻣﯽﺭﻭﯼ.
ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﻭ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺧﺎﺻﯿتش ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭﯼ.
ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﯿﺎﯼ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺍﻧﺴﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺴﯿﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻻ ﺑﻪ ﻻﯼ ﮐﻼﻡ اهل بیت ﻣﺜﻞ ﮔﻼﺏ ﮔﯿﺮ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ، ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ ﺭﺍﻩ می رفتند.
ﻣا ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺳﻮﺭﻩﯼ ﺣﻤﺪ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻨﯿﻢ،ﺩﻭ ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯿﻢ. ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ و ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﻢ!
ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ علیه السلام ﻣﯽﻓﺮﻣﻮﺩ:"ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻨﻢ،ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺷﺘﺮ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﺭ ﮐﻨﺪ.
ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﺷﺘﺮﯼ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻨﺪ ﺩﻓﺘﺮ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﺎﺭﺵ ﮐﺮﺩ!؟
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟسلام فرمودند:کسی نمی تواند ﺍﺩﻋﺎ ﺑﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺮﺁﻥ. ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ آن،ﻣﮕﺮ ﺍﻭﻟﯿﺎ ﻭ ﺍﻭﺻﯿﺎ ﻭ ﻣﮕﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺧﺰﺍﻥ ﺍﻟﻌﻠﻢ ﺍﻧﺪ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﻗﺮﺁﻥ بلکه ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﺮ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺩﺍﻧشش ﭘﯿﺶ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﻫﻤﺎﻥ اهل علم و خزان علم ﻫﺴﺘﯿﻢ…
ما دو جور کتاب داریم. کتاب تدوین شده که همان قرآن است و دیگری کتاب تکوین که همان عالم وجود است.
در ﮐﺘﺎﺏ ﺗﮑﻮﯾﻦ ﯾﮏ ﺭﻣﻮﺯ و ﻗﻮﺍﻧﯿﻨﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﺭﻣﻮﺯ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ،ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻭ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﺪ.
ﮐﻤﺘﺮﯾﻨﺶ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﺟﺮﻣﯽ،ﻫﺮ ﺟﺴﻤﯽ،ﻫﺮ ﺗﻮﺩﻩﺍﯼ و ﻫﺮ ﻣﺎﺩﻩﺍﯼ را ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺑﮑﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﭘﯿﺶ ﺷﻤﺎ ﺍﺣﻀﺎﺭ کند.
مثل داستان حضرت سلیمان و احضار تخت ملکه ی سبا…
امام صادق علیه السلام می فرمایند:"تمام علم کتاب نزد ماست”
یعنی امام زمان هم بر علم تدوینی و هم بر علم تکوینی و طبیعی تسلط دارند…
مهدی شناسی(۲۶)
…و خزان العلم…
زیارت جامعه کبیره
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺩﯾﻨﺎﻡ ﻫﺰﺍﺭ ﻭﻟﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﯼ ﯾﮏ ﭼﺮﺍﻍ ﻣﻮﺷﯽ ﻧﻮﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ،ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﺎ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺍﺳﺖ. ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﺎ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻬﺮﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﯼ ﺁﻥ ﭼﺮﺍﻍ ﻣﻮﺷﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺮﻩﯼ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ.ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺮﻩﯼ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ از قرآن،ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻭﺟﻮﺩیﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻇﺮﻓﯿﺖﻫﺎﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳت.ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺧُﺰَّﺍﻥَ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢ.
ﺍﯾﻦﻫﺎ ﮐﻠﯿﺪ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧشند.
ﻋﻠﻢ ﯾﮏ ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﻠﻢ ﻏﯿﺐ ﺍﺳﺖ.ﯾﻌﻨﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﺮ ﺍﯾشان ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﻧﯿﺴﺖ.ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﮑﺸﻮﻑ ﺍﺳﺖ البته ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ:"ﺇِﻥَّ ﺍﻟْﺈِﻣَﺎﻡَ ﺇِﺫَﺍ ﺷَﺎﺀَ ﺃَﻥْ ﻳَﻌْﻠَﻢَ ﻋُﻠِّﻢَ “
“ﺍﻣﺎﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ.ﺍﮔﺮ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﮐﻨﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺪﺍﻧﺪ،ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ”
نبايد بگوییم:ﻣﻦ ﺑﺮﻭﻡ ﺣﺮﻡ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽﮐﺸﻢ. ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﯾﺰﻩ ﺭﯾﺰﻩﻫﺎﯼ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻦ و گناهان من ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ. ﺍﺻﻼ ﺍﻭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺪﺍﻧﺪ.ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﮐﺮﯾﻢ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻭ ﺳﺘﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ،ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ.
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺒﻬﻪ ﺑﺎﺷﺪ: ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍهل بیت ﻋﻠﻢ ﻏﯿﺐ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺧﻄﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﺍﺩﻧﺪ؟
ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﮐﻪ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻭﺩ ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻮﻓﻪ ﺍﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﯽﺭﻓﺖ.ﺍﺻﻼ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽﺭﻓﺖ.ﻣﮕﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﺪ «ﻭَﻻَ ﺗُﻠْﻘُﻮﺍْ ﺑِﺄَﻳْﺪِﻳﻜُﻢْ ﺇِﻟَﻰ ﺍﻟﺘَّﻬْﻠُﻜَﺔِ» (ﺑﻘﺮﻩ/195) ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﺖ ﻧﯿﻨﺪﺍﺯﯾﺪ؟
ﭼﺮﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﺟﺎﻡ ﺯﻫﺮ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﯿﺪ؟ﻣﮕﺮ ﻋﻠﻢ ﻏﯿﺐ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ؟
ﭘﺎﺳﺦ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ و ﺑﺎ ﺍﻧﺪﮎ ﺗﺎﻣﻠﯽ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺳﯿﺪ.
ﺷﻤﺎ ﯾﻘﯿﻦ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺷﯿﺪ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ.ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻨﻮﺷﯿﺪ. ﻭﻟﯽ ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﻘﯿﻦ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﯽ،ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯽ،ﺩﺭ ﯾک ﺭﻭﺯﯼ،ﺳﺎﻋﺘﯽ،ﺩﻗﯿﻘﻪﺍﯼ،ﺛﺎﻧﯿﻪﺍﯼ، ﺑﺎ ﺳﻤﯽ ﺑﺎ ﺯﻫﺮﯼ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮﻭﯼ. ﺍﺻﻼ ﻓﺮﺟﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﻣﻘﺮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺘﻤﯽ ﺍﺳﺖ.
ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪ که ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ از دنیا ﻣﯽﺭﻭﯾﺪ.ﺧﺐ ﺍﻵﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﺳﺖ.
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩ.ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﻣﻦ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮﻭﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺭﻗﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ.
ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﻓﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﻏﯿﺐ ﺩﺍﺷﺘﻦ امام ﻧﯿﺴﺖ. ﭘﺲ ﺧﺰﺍﻥ ﺍﻟﻌﻠﻢ ﯾﮏ ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍمامان ﮐﻠﯿﺪ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺩﺍﻧﺶ غیبند…
مهدی شناسی(۲۵)
… و خزان العلم…
زیارت جامعه کبیره
اگر همسر یک خطاط،ﺻﺒﺢ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ: ﻣﯽﺭﻭﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭ،ﺩﻭ ﮐﯿﻠﻮ ﮐﺮﻓﺲ ﺑﮕﯿﺮ،ﺳﻪ ﮐﯿﻠﻮ ﮐﺎﻫﻮ. ﻧﻤﯽﺭﻭﺩ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﺗﺤﺮﯾﺮﺵ ﻗﻠﻢ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ و ﺭﻭﯼ ورق ﺍﺑﺮ ﻭ ﺑﺎﺩ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ: ﺩﻭ ﮐﯿﻠﻮﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﯽ،سه کیلو کاهو!!!
ﯾﮏ ﻣﺪﺍﺩ ﺷﮑﺴﺘﻪﺍﯼ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﺩ.ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﭘﺎﺭﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ!
ﯾﮏ ﺧﻂ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ!
ﻗﻠﻢ ﻧﯽ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻧﻤﯽﺑﺮﺩ.ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻫﻢ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺎﺩﺛﻪﯼ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻮﻓﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﺯﺩﻕ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺍﺯ ﮐﻮﻓﻪ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ؟ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻮﻓﻪ ﺧﺒﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪ.
ﯾﮏ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﻫﯿﭻ ﺍﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﺩ.
ﯾﮏ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺫﺭﻩ ﺑﻪ ﺫﺭﻩ و ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ…
در روز ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ :"ﯾﺎ ﺣُﺴَﯿﻦ ﺍﺳﺘَﻌﺠَﻠَﺖ ﺍﻟﻨّﺎﺭ ﻓِﯽ ﺍﻟﺪُّﻧﯿﺎ ﻗَﺒﻞ ﯾَﻮﻡَ ﺍﻟﻘِﯿﺎﻣَﻪ”
“ﺟﻬﻨﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﯼ"
امام فرمودند:ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﺪ؟ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ هم ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﮐﯿﺴت.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:” ﮐَﺎَﻧَّﻪُ ﺷِﻤﺮ ﺑِﻦ ﺫِﯼ ﺍﻟﺠﻮﺷَﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺷﻤﺮ ﺑﺎﺷﺪ.”
ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻓﻼﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ،ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﯿﺖ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﺪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩند:ﺗﻮ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ.
ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻦ ﻋﻮﺳﺠﻪ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺗﮏ ﺗﯿﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻣﺎﻫﺮﯼ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﮔﺮ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻫﯽ ﮐﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺯﻡ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﻦ ﺧﻮﺵ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎشم.ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻏﯿﺐ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : ﺁﻥ ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﻓﺮﺩﺍﯾﺶ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘدرﻡ ﺑﻮﺩﻡ که فرمودند:ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺮﻭﯾﺪ،ﺍﯾﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺎﺭ دارند.ﻓﺮﺩﺍ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺷﺪ.
یاران عرض کردند:ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﺑﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮﺳﯿﻢ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺳﺮﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ.
ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ غیبی ﺧﻮﺩشان استفاده بردند.چون این جا ارزش استفاده از علم غیب را داشت…
امام زمان عج الله فرجه کلید دار تمام علومند.یعنی هرگاه و هر جا به مصلحت باشد از آن علوم استفاده می کنند…
