مهدی شناسی(۴۳)
السلام علی ائمة الهدی
زیارت جامعه کبیره
بناها شاغول دارند و با شاغول ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﻨﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ.ﺍﮔﺮ ﺷﺎﻏﻮﻝ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮐﺞ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺭﻭﺩ.ﮐﺞ ﻫﻢ که ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺖ،ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺭﯾﺰﺩ.
ﺷﺎﻏﻮﻝ ﺭﯾﺴﻤﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ که ﺍﻧﺘﻬﺎﯾﺶ یک ﻓﻠﺰ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺁﻭﯾﺰ ﺍﺳﺖ.ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺁﻭﺭﻧﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ. ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻭ ﮐﺠﯽ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ.
ﻋﺮﺏﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﻏﻮﻝ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﻣﺎﻡ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺍﻣﺎﻡ را ﺑﻪ ﭘﯿﺸﻮﺍ و ﺭﻫﺒﺮ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪﯼ ﺩﻗﯿﻖ ﻭ ﻟﻄﯿﻔﯽ ﻧﯿﺴﺖ.ﺗﺮﺟﻤﻪﯼ ﺩﻗﯿﻖ ﺍﻣﺎﻡ ﺷﺎﻏﻮﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺷﺎﻏﻮﻝ ﮐﺎﺭﺵ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﻭﺩ ﺑﺎﻻ.امام زمان عج الله فرجه ﺷﺎﻏﻮﻝ هستند،ﺑﺪﻭﻥ ایشان ﺑﻨﺎﯼ ﺷﺨﺼﯿﺖ ما و ﺑﻨﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ما ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻭﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﻧمی رود.امروز نریزد،فردا فرو می ریزد.
امام ﺷﺎﻏﻮﻝ است ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﺍیشانﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﻭ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ِﺍﺋﻤﻪ ﺟﻤﻊ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺳﺖ.ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﻌﯿﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺋﻤﺔ ﺍﻟﻬﺪﯼ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾند.ﺍﺋﻤﻪ ﺍﻟﻬدی ﯾﻌﻨﯽ ایشان خود ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺍﻧﺪ. ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﻫﺪﺍﯾتند.
همان طور که اشاره شد، امام یعنی ﺷﺎﻏﻮﻝ(معیار اندازه گیری).شاغول ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ دیوار ﮐﺠﺎ ﮐﺞ و ﮐﺠﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ.یعنی ﺍﯾشان ﺳﺮﺍﭘﺎ ﮔﻔﺘﺎﺭﺷﺎﻥ،ﺭﻓﺘﺎﺭﺷﺎﻥ و ﮐﺮﺩﺍﺭﺷﺎﻥ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ.
ﭼﺮﺍ حضرت ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ علیه السلام ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﮐﻮﻉ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﺎﺋﻞ ﻣﯽﺩﻫﺪ؟ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺁﻥ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ، ﯾﮏ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﮑﻨﺪ یا ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ.
ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺭﮐﻮﻉ ﻣﯽﺩﻫﺪ؟ﭼﻮﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ. ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺑﮑﻨﺪ ﻣا ﺭﺍ.
چون ﻓﻘﺮ و ﻧﯿﺎﺯ و ﻧﺎﺩﺍﺭﯼ و ﺗﻬﯽ ﺩﺳﺘﯽ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﮐﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺯﻧﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﮐﺞ ﻭ ﻣﺨﺮﺏ ﺍﺳﺖ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﻌﺶ ﮐﺮﺩ.
شاید ﺣﺘﯽ در همین ﻓﺎﺻﻠﻪﯼ ﯾﮏ ﺩﻗﯿﻘﻪﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮﺭ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺷﯿﺎﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺒﺮﺩ.
ايشان با این عمل می خواهند ما یاد بگیریم مصداق این بیت نباشیم که می گوید:
یک زمان غافل شدم
صد سال راهم دور شد…
