ﻭَ ﺁﯾَﺎﺕُ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﺪَﯾْﻜُﻢْ و عزائمه فیکم‌

?زیارت جامعه کبیره?

ﺁﯾﺎﺕ ﺍﻟﻬﯽ ﻧﺰﺩ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻭ ﻋﺰﻡ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺍﺻﻠﯽ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﺟﻮﻉ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺫﺍﺕ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ ﺍﻟﻬﯽ ﻭ ﺍﺋﻤﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ باشد ﻭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺵ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺑﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺳﺖ.

 ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺁﯾﺎﺕ ﭼﻪ ﻭﺟﻮﻫﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﻢ؟ ﺍﺻﻞ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ” ﺁﯾﺎﺕ” ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ؛ﭘﺲ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﺰﺩ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻭﺟﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻥ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻧﯽ ” ﺁﯾﻪ ” ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻭﺟﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﯿﭙﺮﺩﺍﺯﯾﻢ:

ﺁﯾﻪ 43 ﺳﻮﺭﻩ ﺭﻋﺪ :»ﺍﯼ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ،ﮐﺎﻓﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ:ﺗﻮ ﺍﺻﻼ‌ً ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺧﺪﺍ ﻧﯿﺴﺘﯽ.ﺑﮕﻮ:ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩﻡ  ﻭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ ﮔﻮﺍﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻢ » ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ) ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ: «ﺁﻥ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺰﺩﺵ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ، ﻫﻤﻪ ﻋﻠﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ»…

ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺁﯾﺎﺗﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻩ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻄﻬﺮﻭﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻨﺪ ،ﭘﺲ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﮕﺎﻩ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪﯾﻢ «ﺍﻟﻤﻄﻬﺮﻭﻧﯽ » ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﺍﻧﺪ،ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺎﻣﻼ‌ﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﮔﺮ ﺣﺎﻣﻼ‌ﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﮕﯿﺮﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﻭﻫﺎﺑﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺮﻑ ﺷﯿﻌﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻗﺘﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ.

ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯿﻢ ” ﻭ ﺁﯾﺎﺕ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﺪﯾﮑﻢ ” ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ «ﻣﻌﺠﺰﻩ » ﺍﺳﺖ.

ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ علیه السلام است که می فرمایند:»ﻭﻗﺘﯽ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﺎﺋﻢ ﺍﺯ ﻣﮑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻣﻨﺎﺩﯼ ﻧﺪﺍ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺁﺏ ﻭ ﻏﺬﺍ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ،ﺳﻨﮓ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﯽ (ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ 12 ﭼﺸﻤﻪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪ) ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ،ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻨﺰﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻨﮓ ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ  ﻣﯽ ﺁﯾﺪ،ﻫﺮ ﮐﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺳﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ ،ﻫﺮ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﻨﻮﺷﺪ ﺳﯿﺮﺍﺏ ﻣﯿﺸﻮﺩ ،ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﯿﺮﺍﺏ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻟﺸﮑﺮ ﻣﻬﺪﯼ (ﻋﺞ) ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺠﻒ ﻣﯿﺸﻮﺩ ».

ﭘﺲ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ، ﺑﻪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﻧﺰﺩﺷﺎﻥ است.

شرح زیارت جامعه کبیره