مهدی شناسی(۶)
… و اصول الکرم…
زیارت جامعه کبیره
ﮐﺮﻡ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﻑ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺨﺸﺶ. ﯾﻌﻨﯽ ﺩﻫﺶ ﻭ ﺟﻮﺩ ﻭ ﺳﺨﺎ ﻭ ﻋﻄﺎ. ﻭﻟﯽ ﻧﻪ ﻫﺮ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﻋﻄﺎﯾﯽ. ﺁﻥ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﻋﻄﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻼ ﻋﻮﺽ ﺑﺎﺷﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﻃﺮﻑ ﺍﺯ ﺑﺨﺸﺶ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﯿﭻ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩﯼ ﻣﺎﺩﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻦ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ علیه السلام ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺿﺎﯼ ﺧﺪﺍ. «ﺇِﻧَّﻤَﺎ ﻧُﻄْﻌِﻤُﻜُﻢْ ﻟِﻮَﺟْﻪِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻟَﺎ ﻧُﺮِﻳﺪُ ﻣِﻨﻜُﻢْ ﺟَﺰَﺍﺀ ﻭَﻟَﺎ ﺷُﻜُﻮﺭًﺍ» (ﺍﻧﺴﺎﻥ/9) ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﺮﯾﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻇﺎﻫﺮﯼ ﺑﺨﺸﺸﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و حتی ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺑﺨﺸﺸﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ،ﯾﺎ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺨﻞ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﮑﻨﺪ،ﺑﺨﺸﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ،ﺍﯾﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮐﺮﻡ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ.
ﮐﺮﻡ ﺁﻥ ﺑﺨﺸﺸﯽ ﻭ ﻋﻄﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺍﺻﻮﻝ چنین کرمی هستند…
ﮐﺮﻡ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻖ ﺩﯾﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﻦ طور ﺍﺳﺖ،ﺟﺰ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺭﯾﺸﻪﻫﺎﯼ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
یعنی ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﻣﯽ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺳﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺯﺩ.
ﯾﮏ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﻟﮑﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺮﻡ ﻣﺜﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺻﻞ ﻭ ﻓﺮﻉ ﺩﺍﺭﺩ. ﮐﺮﻡﻫﺎﯼ ﺍﺻﻞ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ اهل بیت ﺳﺮ ﻣﯽﺯﻧﺪ.
ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﻋﺪﺩ ﺷﻤﻊ ﻣﯽﺩﻫﺪ.ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ.ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺑﯽ و ﮐﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﻭﻟﯽ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﻓﺮﻉ ﺍﺳﺖ؟
ﭼﺸﻢ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ،ﭼﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺷﻤﻊ ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﺁﯾﺪ؟ ﺷﻤﻊ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﺷﻤﻊ ﻓﺮﻉ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺍﺳﺖ.
ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻼﻩ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﮐﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﻭﻟﯽ ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﻓﺮﻉ ﺍﺳﺖ؟ ﺗﺎ ﺳﺮﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ،ﮐﻼﻩ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟
ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﺖ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﻓﺮﻉ ﺍﺳﺖ؟
ﺍمام زمان ﺍﺻﻮﻝ کرمند.ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺮﻡﻫﺎﯼ ﺍﺻﻞ ﺍﺯ ﺍﯾشان ﺳﺮ ﻣﯽﺯﻧﺪ.ﯾﻌﻨﯽ کسی است که ﺑﻪ ما چشم ﻣﯽﺩﻫﺪ،آن هم چشم بینا…
