مهدی شنــاسی(۴۲)
.. و عترة خيرة رب العالمين…
زیارت جامعه کبیره
فرض کنید اﯾﻦ ﺟﺎ ﭼﻨﺪ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ما ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨیم و می ﮔﺮﺩیم،هر ﮐﺪﺍﻡ ﮐﻪ ﺷﺎﺩﺍﺏ ﺗﺮ و ﺯﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽﮐﻨﯿم.
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ما ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ “ﺧﯿﺮﺓ".
ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺳﺖ ﭼﯿﻦ و ﮔﻠﭽﯿﻦ ﮐﺮﺩﻥ. ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﺮﺗﺮ.
این فراز زیارت ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ ایشان ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﯿرة ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ است. ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﭽﯿﻦ ﺷﺪﻩ. پس ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ صلی الله علیه و آله ﮔﻞ ﭼﯿﻦ ﺷﺪﻩ ی خداوند است.
ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ اهل بیت ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﮔلند ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﻫﺸﺎﻥ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﺷاخه ی ﮔﻞ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮوید ﮔﻞ ﺍﺳﺖ.
ﮔﻞ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺑﺎﺷﺪ و یا ﺩﺭ ﻣﺰبله،در هر صورت ﮔﻞ ﺍﺳﺖ،ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺭﺩ. ﻭﻟﯽ ﮔﻠﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻭ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﮏ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ.
پس گل های محمدی دارای امتیاز ویژه ای هستند،چون خاستگاهشان شخصیتی است که دستچین و برگزیده ی خداوندست.
ﻫﺮ ﺑﺬﺭﯼ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻧﻬﺎﻝ ﺷﻮﺩ،ﻫﺮ ﻧﻬﺎﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺭﺧﺖ ﺷﻮﺩ، ﻫﺮ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﯿﻮﻩ ﺩﺍﺭ ﺷﻮﺩ ،ﻫﺮ ﻣﯿﻮﻩﺍﯼ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺷﻮﺩ،ﺑﺪﻭﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺬﺭ ﺭﺍ ﻧﻬﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻧﻬﺎﻝ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺖ،ﻣﯿﻮﻩ ﺭﺍ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﺺﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﺪ.ﻧﺎﻗﺺﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ “ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻧُﻮﺭُ"ﻧﻮﺭ/35
ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻌﻨﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻌﻨﺎ ﻫﻢ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺬﺭ ﺻﻔﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺭﺷﺪ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻬﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺩﺭﺧﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽﻓﺮﻣﻮﺩ “ﺃَﻧَﺎ ﺍﻟﺸَّﺠَﺮَﺓ"ُ
ﻣﻦ ﺑﺬﺭ ﻭ ﻧﻬﺎﻝ ﻧﯿﺴﺘﻢ. ﻣﻦ درخت پرثمر هستم. “ﺷﺠﺮﺓ ﺍﻟﻨﺒﻮة".
ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ایشان ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺖ ﮐﺮﺩﻩ؟ ﺍﻟﻠﻪ، ﻧﻮﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻫﺴﺘﯽ. پس ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺎﻡﻫﺎﯼ ﺧﺪﺍ ﺭﺏ ﺍﺳﺖ. ﭼﻮﻥ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ و ﺭﺷﺪ ﻭ تعالی می دهد.
ﺭﺏ العالمین است. یعنی رب ﻫﻤﻪ ﺍﺳﺖ. ﻓﻘﻂ ﺭﺏ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻧﯿﺴﺖ…
