همه ماهها پشت سر ماه مباركند

امام سجاد عليه السلام در دعا وداع مى فرمايد: «السلام عليك من شهر لاتنافسه الأيام من شهر» «سلام بر تو اى ماهى كه هيچ ماهى با تو مسابقه و رقابت ندارد. » در منافسه وقتى انسان مى دود و مسابقه مى دهد، نفس نفس مى زند تا به مقصد برسد، خداى سبحان هم فرمود: براى گرفتن فضايل منافسه بدهيد: فَلْيَتَنافَسُ الْمُتَنافِسُون شما نفس نفس بزنيد تا آن شى ء نفيس و ارزنده را بگيريد.

امام عليه السلام در خطاب به ماه مبارك مى فرمايد: هيچ ماه و ايامى و لحظاتى با تو منافسه نمى كند و رقابت ندارد: تو پيشگامى و همه ماهها به دنبال تو هستند.

اين چنين نيست كه انسان بگويد: در ماه مبارك رمضان حرفها را مى شنوم و بعداً عمل مى كنم، اگر فعلًا عمل نشود، بعداً هم عمل نمى شود، چون زمانهاى ديگر آن قدرت را ندارد كه با ماه مبارك رمضان در كسب توفيق انسان رقابت كنند.

منبع:[ایینه رمضان : در عظمت ماه مبارك ، محمد حسین فلاح زاده،صفحه ۲۲]

دوستى هاى پايدار

«اَلْأَخِلّاء يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إلَّا الْمُتَّقِينَ: در آن روز، همه دوستان [از هم دورى گزيده و] دشمن يكديگر مى گردند، مگر پرواپيشگان [كه دوستى شان براساس حق و عدالت بود]». 
آن كسانى كه در زندگى دوستى و روابط دوستانه و رفاقت آنان براساس منافع ناپايدار و امور زودگذر مادّى و دنيوى بوده است، در روز قيامت به يكباره همه پيوندها و روابط را مى گسلند و دشمنان يكديگر خواهند شد! چرا كه آنان مردمى بودند كه در زندگى براساس كفر و بيداد و نافرمانى خدا و پيكار با پيامبر و آرمان هاى والا و هدف هاى بلند و انسانى او با هم طرح دوستى ريختند و از آنجايى كه براى اين كارهاى زشت و ظالمانه كيفر سهمگين و عذاب دردناكى آماده شده است، هركدام ديگرى را عامل انحراف و گناه و نگون سارى خويش مى نگرد و دشمن او مى شود.
«إلاَّ الْمُتَّقِينَ»

آرى، دوستى و پيوند همه مردم در روز رستاخيز به دشمنى تبديل مى گردد، مگر دوستى و پيوند مردم پرواپيشه و آزادمنش؛ دوستى آن كسانى كه در پرتو توحيدگرايى و يكتاپرستى و حقيقت و فضيلت با هم دست دوستى دادند؛ تنها اين دوستى است كه پايدار و ماندگار خواهد ماند و در سراى آخرت استوارتر و عميق تر و پرشورتر خواهد گرديد.

منبع: [رفاقت و دوستی از دیدگاه قران و روایات -محمد بیستونی   - صفحه۱۹]

پرسش :

چرا دشمنان قصد کشتن امام زمان علیه السلام را دارند؟

پاسخ:

  بچه‌های عزیز، امامان ما همه به دست دشمنان کشته شدند و به شهادت رسیدند، به همین خاطر، خداوند امام دوازدهم، امام مهدی علیه السلام را از جلوی چشم آن‌ها دور کرد تا نتوانند او را هم به شهادت برسانند. چرا دشمنان امامان ما را شهید کردند و حتی الان اگر دستشان به امام مهدی علیه السلام برسد او را نیز به شهادت می‌رسانند، مگر امامان ما، انسان‌های خوبی نبودند؟ مگر آن‌ها دارای اخلاق و رفتار بسیار خوبی نبودند؟ مگر آن‌ها دوست دار بچه‌ها و همه انسان‌ها نبودند؟ پس چرا امامان ما مورد بی احترامی و اذیت دشمنان واقع شدند؟

چون زرنگ و باهوش هستی و می‌دانم که زود متوجه می‌شوی، پاسخت را با توجه به یک داستان قرآنی بیان می‌کنم: همه شما داستان حضرت یوسف علیه السلام را خوانده یا شنیده اید؟ حال از شما می‌پرسم، چرا برادران یوسف علیه السلام آن حضرت را از پدر دور کردند و او را در چاه انداختند؟ آیا حضرت یوسف علیه السلام گناهی کرده بود؟

ادامه »

اندوه سازنده

۱) اندوه برای آخرت

عاقبت اندیشی یکی از رموز سعادت و نیک فرجامی است. کسی که نگران فرجام کار خویش است، در اعمال و رفتار و سیره و سلوک خود مراقبت می‌کند. از هر عملی که اسباب سقوط و انحراف او را فراهم می‌کند و او را از دستیابی به سعادت ابدی باز می‌دارد، پرهیز و دوری می‌کند. به خاطر از دست دادن فرصت‌های گرانبهایی که داشته و می‌توانسته است آن را ذخیرة آخرت خود گرداند و از آن بهره نبرده است، تأسف می‌خورد واین تأسف و اندوه او را بر آن می‌دارد که از فرصت‌های آتی بیشترین بهره را برده و در صدد جبران گذشته بر آید. از این رو اندوه برای از دست دادن فرصت‌ها را می‌توان اندوهی پسندیده انگاشت و آن را سبب رشد و کمال دانست. این است که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:

فَلْیَکُنْ سُرورکَ بِمانِلْتُ مِنْ آخِرَتِکَ وَلْیَکُنْ اَسَفُکَ عَلی ما فاتَکَ مِنها؛  خوشحالی تو باید از چیزی باشد که در طریق آخرت نائل شده ای و تأسف و اندوه تو باید در اموری باشد که مربوط به آخرت است و از دست داده ای.

اگر می‌بینیم در روایات یکی از ویژگی‌های مؤمن حزن بر شمرده شده است، همین حزن سازنده و تعالی بخش است. این حزن است که او را به صلاح و سداد وا می‌دارد.

ادامه »

جلسه ۷: حق التأليف و رايت

۱. نظر معظم له را پيرامون حقوق مالكيت فكرى و معنوى (حق التأليف، حق اختراع و مواردى همچون توليد بسته هاى نرم افزارى بيان فرماييد.

ج. به طور كلى مشروعيت مالكيت معنوى كه برآن آثار خاصى مرتب مى كنند و حتى در بعض موارد از ديگران سلب حق مى نمايند و ديگران را از تقليد آن ممنوع مى سازند در نزد اينجانب ثابت نيست.
۲. بعضى اوقات ناچاريم يك يا چند صفحه و گاهى يك فصل از كتابى را براى درس يا تحقيق كپى كنيم، چه صورت دارد؟
ج. كپى چند صفحه يايك فصل از كتاب، چاپ كتاب نيست
وآن حكم را ندارد، و اگر مالك آن اذن بدهد اشكال ندارد.
۳. شكستن قفل
CD
ونسخه بردارى و تكثير آن بدون اجازه از صاحب اصلى اش چه حكمى دارد؟
ج. اگر در موقع فروش، شرط نشكستن قفل و عدم كپى شده و يا مبنيّاً بر آن فروخته شده باشد، شكستن قفل و كپى كردن خلاف شرط است و جايز نيست و اگر كسى اين كار را كرد استفاده از آن براى شخص دوم اشكال ندارد.
[بهار بندگی(ویژه مبلغان ماه مبارک رمضان) - لطف الله صافی گلپایگانی  - صفحه۴۳]