سالمندان از دیدگاه معصومین علیهم السلام  رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام با ارزنده ترین و زیباترین سخنان، سالمندان را در والاترین سریر اجتماعی نشانده و چنان فرّ و شکوهی به آنان بخشیده اند که همگان باید تنها از روزنه ی مفاهیم بلندی هم چون تجربه، دانایی و مُرشدی به آنان بنگرند، نه به دیده ی سستی و نیازمندی. این گونه بزرگ داشت سالمند، اعضای جامعه را وا می‌دارد تا خود را به سالمند نیازمند ببینند، نه این که سالمند را نیازمند خویش بپندارند. اکنون به نمونه‌هایی از این شکوه بخشی‌ها اشاره می‌کنیم:

۱. سالمندی و پیامبری

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: هر پیری در میان طایفه اش هم چون پیامبری است در میان قومش.  پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم در تبیین جایگاه ارزش مند سالمند در اسلام، در رهبری طایفه و خانواده، به او رتبه ی پیامبری می‌دهد؛ زیرا سالمندی، دوره ای سرشار از کوله بار پختگی، تجربه و کمال است و به یقین، بهره گیری از تجربه ی سالمندان، راه گشای جامعه ی انسانی خواهد بود. براساس این سخن، آدمیان همان گونه که در پیشگاه مقدس پیامبران راستین، سر کرنش و فرمانبرداری فرود می‌آورند و از مهر و عطوفت و ارشادشان، بهره مند می‌گردند، باید در برابر تجربه و دانش دیرپای سالمندان، سر تعظیم فرود آورند. ارزش مندی تجربه و اندیشه ی سالمند به گونه ای است که امیر سخن، امام علی علیه السلام فرموده است.

ادامه »

فلسفه دو سجده نماز

پرسش:

سوال من در مورد چرایی وجود دو سجده در نماز است .چرا یک رکوع و دو سجده در نماز تشریع شده و چرا یک سجده و یک رکوع نبوده است ❗️

  پاسخ: 

در روایات به این تفاوت اشاره شده و پاسخ هایی در مورد آن داده شده است .

امام رضا علیه السلام فرمود ؛

« این که دو سجده در ( هر رکعت ) نماز جعل و تشریع شده است ( و تنها یک رکوع در هر رکعت قرار داده شده ) برای این است که رکوع از افعال قیام و ایستادن  نماز است و سجده از افعال قعود و نشستن نماز است و نماز نشسته نصف نماز ایستاده است ، به خاطر همین تعداد سجده افزوده شده است تا با رکوع نماز برابری کند و بین آن دو تفاوتی نیست چرا که نماز متشکل از رکوع و سجود است »

(عیون الاخبار ج 2 ص 108)

با توجه به این که نمازی که نشسته خوانده می شود ، کمتر از  نماز ایستاده محاسبه می شود ، مثلا دو رکعت نماز نشسته ، مساوی است با یک رکعت نماز ایستاده ، سجده که در حالت قعود نماز می باشد ، مضاعف شده است تا با رکوع که در حالت قیام و ایستاده نماز است برابری کند .

در نقل دیگری آمده است ؛

« از علی علیه السلام سوال شد معنای سجده اول نماز چیست ؟ امام علیه السلام پاسخ داد تاویلش آن است که وقتی به سجده می روی معنایش آن است  خداوندا تو ما را از خاک و زمین آفریدی و وقتی سر از سجده بلند می کنی اشاره به آن است که خدا تو ما  را از خاک خارج کردی ، و رفتن به سجده دوم اشاره به آن است که خدایا  تو ما را به این خاک و زمین باز می گردانی و وقتی سر از سجده بر می داری اشاره به آن است که دو مرتبه ( در هنگام قیامت ) ما را از زمین و ( قبر ) و خاک زنده می کنی ( و به صحرای محشر وارد می کنی )»

(الفقیه ج 1 ص 314)

شمايل حضرت مهدى عليه السلام
شيخ صدوق در «كمال الدين» روايت كرده كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «مهدى عليه السلام شبيه ترين مردم است به من؛ درخَلق وخُلق».
در «غيبت» نعمانى روايت شده از يكى از راويان كه گفت: «قائم مهدى عليه السلام از نسل على عليه السلام است، شبيه ترين مردم است به عيسى بن مريم درخُو وخُلق وسيما وهيأت… ».

منبع: سيماي مهدي در قرآن، محمد بيستوني ؛ گروه تحقيق محمدعلي بيستوني، طاهره نوري خاني، جواد غريب زاده،مشخصات نشر: قم: بيان جوان، ۱۳۸۵.

تا چند می‌توان در قاب زمان، تصویر ثانیه‌ها را به تماشا نشست؟ کوچه‌ها غرق انتظار تو و دل‌ها نوحه گر بازگشتِ تواند؛ چون تنها تو توانِ آن را داری که آرامشان کنی. بهار آور! آن گاه که باغ از بوی خوش خواب پُر می‌شود، چشمی به یاس‌ها نمی اندیشد و دستی، پنجره‌ها ی تنفّس را به رویشان نمی گشاید تا هوایی بچشند و یاس‌های زرد از باران عطش در خویش پرپر نشوند. چگونه می‌توان سایه سار دل تنگی را پشتِ سرگذاشت و با صعود از نردبان تمنّا، آسمانِ بَسط و تماشا را تنفس کرد؟

چگونه می‌توان در آسمانی که سنگ ها، بال می‌شکنند، ترانه‌های پرواز را ترنّم کرد؟ از آبیِ صداقت پُریم و از لطافت ایمان سرشار، ولی در بی کران پرواز، ناگهان سنگ‌ها قد می‌کشند و می‌کوشند تا عروجمان را به کژراهه برند. ای آرزوی ماندنی! این خیل یاس‌های عطش آلود چشم در راهند تا از آسمان، پنجره ای گشوده شود و بارانِ عشق و رویش آن چنان بر لحظه‌های دل تنگشان ببارد که سرمستِ تبسّم و ترنّم شوند و تشنگی تا همیشه از باورشان بکوچد.

یا مهدی، ای کرامتِ آبی!

عطشناکی مان را دلیل آب تویی.

ما را دریاب.

منبع: از سبوی انتظار،محمدهادی فلاح و شهاب الدین رهنما ،ص۸۵

پيوند نماز با بركات مسجد گرچه مسجد براي نماز ساخته مي‌شود، ولي بركات مسجد تنها مخصوص نماز نيست. امر به معروف، نهي از منكر، تبليغ و آموزش دين كمك به جبهه‌ها و يافتن دوست، كسب اطلاعات جديد و شناسايي افراد، به صورت طبيعي و بدون تشريفات، حذف امتيازات موهوم، تجليل از بزرگان دين و زنده نگه داشتن آثار و افكار آنان، حمايت از رهبر مسلمين، كمك‌هاي مالي به فقرا و كمك‌هاي علمي به عموم مردم در مسجد انجام مي‌شود: «مَنِ اخْتَلَفَ إِلَى الْمَسَاجِدِ أَصَابَ إِحْدَى الثَّمَانِ أَخاً مُسْتَفَاداً فِي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً أَوْ آيةً مُحْكَمَةً أَوْ رَحْمَةً مُنْتَظَرَةً أَوْ كَلِمَةً تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى أَوْ يسْمَعُ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى هُدًى أَوْ يتْرُكُ ذَنْباً خَشْيةً أَوْ حَياءً». منبع:پيوندهاي نماز، محسن قرائتي، مشخصات نشر: تهران: ستاد اقامه نماز، ۱۳۹۱،ص۱۹