امام علي(عليه السلام) :

هركس عاشق چيزي شود، آن چيز ، ديده اش را كور و دلش را بيمار مي كند. چنين كسي با ديده اي ناسالم مي نگرد وبا گوشي ناشنواد مي شنود. ( نهج البلاغه ،خطبه109)

حبه عرني مي گويد: شبي را بانوف بكالي در صحن دار الإماره كوفه خوابيديم. پس از نيمه شب اميرمومنان (ع) آهسته از داخل قصر به طرف صحن آمد در حالي كه وضعي غير عادي ودهشتي فوق العاده بر او مستولي بود، به طوري كه نمي توانست تعادل خود را حفظ كند با قامتي خميده، دست به ديوار گرفته وبا كمك ديوار راه مي رفت واين آيات را با خود زمزمه مي كرد ( آيات سوره آل عمران از 190 تا 191 )

آن حضرت پيوسته اين آيات را تلاوت مي كرد در حالي كه از خود بي خود شده بود وگويي هوش از سرش پريده بود پس به من فرمود :

حبه ، خوابي يا بيداري ؟

گفتم: بيدارم . تو كه از هيبت و خشيت خدا چنين مي كني، پس واي به حال ما .

آن حضرت چشم ها را پايين انداخت و گريست و سپس فرمود:

« اي حبه، همانا براي خداوند توقفگاهي است و ما روزي در برابر خداوند نگاه داشته خواهيم شد و هيچ عملي از اعمال ما بر او پوشيده نمي ماند . اي حبه ، خداوند به من وتو از رگ گردن نزيدك تر است و همانا هيچ چيز نمي تواند بين ما و خدا حايل شود.

منبع: بحار الأنوار ، محمد باقر مجلسي، ج41،ص22،ح 13

 امام صادق عليه السلام مي فرمايند: 

« كسي كه به پدر ومادرش كينه توزانه بنگرد، حتي اگر بر او ستمكار باشند، خداوند نمازي رااز او نمي پذيرد.»

الكافي،ج2،ص349

حديث روز

رسول خدا (ص) فرمودند:

« خداوند رحمت كند پدري را كه با نيكي نمودن ومهرباني به فرزندش وبا آموزش دادن وادب كردنش او را در نيكي به خود ياري مي كند.

مستدرك الوسايل،ج2،ص626

يا سرور العارفين

 1- بايسته است تابا انجام واجبات و ترك محرمات ، مراقبت ويژه داشته باشيم تا قلب، قابليت دريافت نور خدا را پيدا نمايد. هرگاه مهر خدا وشهد مودت او به دلي چشانده شود، سرشار از سرور وشادي مي گردد.

گاهي ابتلا به مشكلات كه موج هاي سنگين درياي زندگي هستند ؛ موجب تقويت روح ايمان و بيداري حس خداجويي انسان مي گردد. امام صادقي(ع) با در ماني نجات بخش ، در اين حالت خطرناك ومأيوس كننده بندگان را، با توصيه به ذكر شفا بخش « دعاي شريق» راهنمايي مي فرمايند. عبدالله بن سنان از آن بزرگوار نقل مي كند فرمودند:

     « به زودي شبهه هايي به شما روي مي آورد ؛ در حالي كه امام وراهبري كه شما راهدايت كند، در بين شما نخواهد بود. ازآن شبهه ها نجات نمي يابد مگر كسي كه دعاي غريق را بخواند:  « يا الله يا رحمان يا رحيم يا مقلب القلوب ثبت قلبي علي دينك »

2- « هو معكم أين ما كنتم »  او با شماست هركجا باشيد .( حديد، آيه 4)

گاهي غفلت  انسان موجب عدم توجه به خالق خويش مي شود و آن وقت است كه مشكلات مانند امواج خروشان دريا و گردباد خانمان برانداز طوفان، زندگي ما را به اين سو وآن سو پرتاب مي نمايد و قصد اسارت وشكست ما را دارند اين جاست كه انسان با نگاه به آسمان نيلگون واين سقف بي ستون آهي از اعماق قلبش برمي خيزد و اعلان نياز مي كند :« يا مونسي عند وحشتي»

قلب او ، نگاه او، أنس او مايه آرامش و رهايي از تنهايي ها و وحشت ها است .شاه كليد خوشحالي ها، شناخت حضرت سبحان است . شناخت او كه آرحم الراحمين است .

دنيا فقط به عنوان بهترين ابزار ، وسيله و معبري براي مسب كمال ونيل به درجات عالي است.انسان مومن شادي و نشاط را به خنده هاي بلند و قهقهه هاي مستانه وغفلت از مرگ وقيامت تعبير وتفسير نمي كند بلكه شادي هاي خود را در راستاي رضاي پروردگار سوق مي دهد وهدفمند مي كند.واز محبوب ترين كارها نزد خداي متعال ، وارد ساختن شادماني بردل مومنان است.

ما به دنيا آمده ايم كه با مردم با رافت ورحمت رفتار كنيم و اسرار و عيوب را همچون اسرار خود بدانيم. روحيه عفو و گذشت و رضايت مندي را در خود تقويت واحيا كنيم.همانطور كه تمايل داريم به دنيا و زرق وبرق آن توجه كنيم در مقابل روحيه عفو وگذشت ورحمت ورأفت و…. را نيز تقويت كنيم.

دل بدون ياد خدا هرگز آرامش نخواهد يافت نبايد فراموش كرد كه ما براي تنبيه و دل آزاري نيامده ايم بلكه براي ترفيع به صفات خداوند، چند روزي براي اين كره خاكي ما را مهلت داده اند.

بديهي است كه مراقبت در رفتار ، مواظبت در گفتار وكردار در محضر ميزبان از مهم ترين وظايف ميهمان است. روان شناسان را اعتقاد بر آن است كه تنها راه غلبه برترس ووحشت ، روبه رو شدن با موضوع مورد ترس مي باشد كه موجب وحشت فرد شده است.نتيجه اين آمادگي براي سفر وهجرت به اخرت ، شرط عقل است . اين سفر با توشه ايمان به روز رستاخير و عمل صالح و دوري از گناه و پرهيز از نافرماني نه تنها ترسناك وملال آور نيست ، بلكه اميد بخش نيز خواهد بود .

به اميد روزي كه اطاعت كنندگان هدايايي نه از جنس دنيا، بلكه از نوع بهشت دريافت خواهند نمود .هدايايي كه قابل وصف نيستند ومايه شور ونشاط وشادي اند.

منبع: خلاصه اي از كتاب خدايا چگونه شاد باشم.