مهدی شناسی ۵۲
ﻭﺻﺪﻗﺘﻢ ﻣﻦ ﺭﺳﻠﻪ ﻣﻦ ﻣﻀﯽ
ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺣﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺳﮑﻨﺎﺗﺘﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻗﺒﻠﯽ ﺭﺍﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﺮﺩﯾﺪ.ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﮐﺎﺭ ﺑﻘﯿﮥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﻭﯼ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺳﯿﺮﻩ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺳﯿﺮﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻮﺡ ،ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ، ﻣﻮﺳﯽ ، ﻋﯿﺴﯽ (ﻉ) ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯿﺪ ﻭ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻘﺪﺭ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ (ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﺣﻘﺎﻧﯿﺖ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﺯﯾﺮﺍﺷﺮﯾﻌﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻵﻥ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ).
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯼ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﻋﺼﻤﺖ ﻭ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﺎﯾﺎن کننده ی ﺻﺪﻕ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ هستید.
اگر فرزندی در آینده شغل پدرش را ادامه دهد این به معنای آن است که او راه و سلیقه ی پدر را تایید و تصدیق می کند.ممکن است آن مسوولیت سخت و طاقت فرسا هم باشد ولی چون به هدف و بینش پدرش اعتقاد دارد با میل باطنی این کار را ادامه می دهد.رابطه ی ائمه با انبیا چنین رابطه ای است.
فالراغب عنکم مارق
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺯﯾﺮﺍ ﺷﻤﺎ ﻣﻼﮎ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﺗﺮﺍﺯﻭﯼ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﻫﺴﺘﯿﺪ.
ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺎﻋﻘﻞ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﭙﺮﻭﺭﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﺭﺗﻌﺎﺩﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﺍﺋﻤﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﺷﻮﺩ.ﺗﺎ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺩﺭ ﻣﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﺸﻮﺩ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮﻣﻘﺎﻡ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺼﺪﺍﻗﻬﺎﯼ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺷﻨﺎﺱ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﺸﻮﯾﻢ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ علیه السلام فرمودند:"ﻣﺎ ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﯿﻢ"
یعنی ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﺪ ،ﻧﺘﯿﺠﻪ نمی گیرید.
شما اگر برای رسیدن به مقصدی سوار هواپیما باشید،و به دلایلی نگذارند خلبان مسوولیت و وظیفه ی خود را انجام دهد و یا کمک خلبان ها و مسافران به دستورات خلبان عمل نکنند طولی نمی کشد که هواپیما تعادل خود را از دست داده و نه تنها به مقصد نمی رسند بلکه مسافران در راه تلف می شوند.
مثل ما و ائمه و خداوند،مانند مسافران و خلبان و مقصد است.اگر به چپ و راست منحرف شویم از هدف که خداوندست دور می شویم.
حضرت امیرالمومنین علیه السلام در ﺧﻄﺒﻪ ۱۶ ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ می فرمایند:
»اگر کسی از سمت چپ بیفتد گمراه است،اگر ﺍﺯ ﺭﺍﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ،ﺟﻬﺖ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ بگیرد.»
ﻣﺎﺭﻕ ﺗﯿﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ.یعنی ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ امام خود ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ و افراطی شده و دیگر راه برگشت ندارد.
واللازم لکم لاحق
ﺗﻨﺪﺭﻭﻯ ﻭ ﻛُﻨْﺪﺭﻭﻯ،ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ،ﺩﺭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ. ﺳﺮﺩﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ،ﺍﺯ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﻣﺮﺩﻡ،ﺳﻮﺩ ﻣﻰ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﻮﺩ،ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ.
ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ،ﺩﺭ ﺳﺨﻨﻰ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ :« ﻟَﺎ ﺗَﺮَﻯ ﺍﻟﺠَﺎﻫِﻞَ ﺇﻟَﺎ ﻣُﻔْﺮِﻃﺎ ﺃﻭْ ﻣُﻔَﺮِّﻃﺎ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺍﻓﺮﺍﻃﮕﺮ ﻳﺎ ﺗﻔﺮﻳﻄﮕﺮ ، ﻧﺨﻮﺍﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ.»ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ، ﺑﺎ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺩﺭ ﺳﺨﻨﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ : ﺍﻟﻴَﻤﻴﻦُ ﻭَﺍﻟﺸِّﻤَﺎﻝُ ﻣَﻀَﻠَّﺔٌ ، ﻭَ ﺍﻟﻄَّﺮﻳﻖُ ﺍﻟﻮُﺳْﻄﻰ ﻫِﻰَ ﺍﻟﺠﺎﺩَّﺓُ. ﺭﺍﺳﺖ ﮔﺮﺍﻳﻰ ﻭ ﭼﭗ ﮔﺮﺍﻳﻰ ، ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﻢ ﺭﺍﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻧﺠﺎﺕ ، ﺭﺍﻩ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﺧﻮﺩ ، ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ . ﺁﻧﺎﻥ ، ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻯ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭﻯ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﻋﺒﺎﺭﺕ «ﻭ ﺍﻟﻠّﺎﺯﻡ ﻟَﻜُﻢ ﻻﺣِﻖ» ، ﻧﻘﺶ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﻰ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ، ﺳﺒﺐ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ، ﺭﺍﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﻫﺎﻯ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻌﺮّﻓﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ:«ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺗﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﻭ ﭘﻴﺮﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻴﺪ ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ، ﻫﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ، ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻤﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﻧﻤﻰ ﻛﺸﺎﻧﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ، ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ، ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ، ﭘﻴﺸﻰ ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﮔﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ ، ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻼﻛﺖ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﻴﺪ.»
ﻭَ ﺍﻟﻤُﻘَﺼِّﺮُ ﻓﻰ ﺣَﻘِّﻜُﻢ ﺯﺍﻫِﻖ
یعنی ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻖّ ﺷﻤﺎ،ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.ﺣﺮﻛﺖ ﺑﺎﻟﻨﺪﻩ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﺻﻼﺣﻰ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ، ﺯﻳﺎﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﻯ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻻﺯﻡ ، ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ.
ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻤﻮﻧﻪ ، ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻭ ﻛﻮﻓﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍﻯ ﺳﺎﻝ ۶۱ ﻫﺠﺮﻯ ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ، ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻗﻴﺎﻡ ﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭﻗﺖ ، ﺑﻪ ﻣﻔﺎﺳﺪ ﻳﺰﻳﺪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎﺭﻯ ﺩﻳﻦ ، ﺳﭙﺮﻯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﺎ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺁﻧﺎﻥ ، ﺳﻮﺩﻯ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ.ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺳﻼﻡ،ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺗﻌﻠّﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺁﻥ،ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﻧﺒﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
اگر ما هم در امر زمینه ی سازی ظهور کم کاری کنیم مصداق مقصرین خواهیم بود و زمانی متوجه غفلت و کم کاری و بی تفاوتی خود خواهیم شد که خیلی دیر شده و دیگر قابل جبران نخواهد بود…
#جامعه_کبیره
