جلسه ۲: تقليد

۱. اعلميت يك مرجع از چه راهى ثابت مى شود؟ آيا احتياج به علم خاصى است يا اينكه عموم مردم نيز مى توانند
تشخيص بدهند و در بين مراجع عظام در قيد حيات كدام يك اعلم هستند؟
ج. مجتهد و اعلم را از سه راه كه در رساله آمده مى توان شناخت؛ يكى از راهها آن است كه دو نفر عالم عادل كه مى توانند اعلم را تشخيص بدهند اعلم بودن كسى را بگويند بشرط آنكه دو نفر ديگر مانند آنها مخالف نظرشان نباشند و اگر براى شما بعد از تحقيق از اهل خبره اعلم يا محتمل الاعلميه را تعيين نكردند مخيريد از هر يك از مجتهدين تقليد نماييد.
۲. حكم كسى كه بدون تحقيق، از مرجع تقليد پدر يا مادر خانواده تقليد كرده، چيست؟
ج. اگر با اطمينان به صحت تحقيق آنها، مرجعى را اعلم تشخيص داده است، مانعى ندارد؛ در غير اين صورت، لازم است پس از تحقيق، به مرجع اعلم رجوع كند.
۳. آيا عدول از مرجع تقليد زنده به مرجع تقليد ديگر جايز است؟
ج. عدول از مرجع تقليد زنده به مجتهد ديگر، بنابر احتياط واجب، جايز نيست؛ مگر آن كه مرجع دوم از مرجع اول اعلم باشد.
۴. آيا مى توان مرجع تقليد خود را تغيير داد؟ دليل تغيير اين است كه اجراى بعضى از احكام برايم سخت است و ترجيح مى دهم از دستور مرجع ديگرى تقليد كنم.
ج. امر مذكور در سؤال مجوز تغيير مرجع تقليد نيست. تنها در صورتى مى توان به مرجعى ديگر عدول كرد كه مرجع اول شرايط مرجعيت را از دست داده باشد يا اعلميت مرجع دوم احراز شده باشد.
[بهار بندگی(ویژه مبلغان ماه مبارک رمضان) -لطف الله صافی گلپایگانی  - صفحه۲۵]