عربی بودن زبان ادعیه
عربى بودن زبان ادعيه
سوال:
چرا ما بايد راز و نيازهاى خود را به زبان عربى و دعاهاى تكرارى كه صحبت هاى شخصى با خداوند است مانند دعاى كميل كه صحبت امام على با خداوند است انجام دهيم؟ راز و نياز كردن به اين طريق، زيبا كه نيست حتى براى خيلىها خسته كننده است و اصلا حال خوبى به انسان دست نمى دهد مگر خداوند عرب زبان است يا اينكه ما انسانها و خداوند مانند كامپيوتر يا ماشينى شبيه مى مانيم كه يكسرى كارها را روزانه عليرغم ميلمان تكرار كنيم؟
پاسخ:
. در الفاظ عربى نكات ادبى و مضمونى وجود دارد كه به فارسى ادا نمى شود اگر هم ادا شود همه نمى توانند علاوه بر اينكه اين الفاظ آنچه كه قرآن است وحى الهى است و نكات و جهاتى كه در آن منظور است در چنان حد كمالى است كه بشر نمى تواند كما هو حقه آن را به لغت ديگر وبلكه به لغت عربى و لفظ ديگر ادا كند.
صفحات: 1· 2
تاثیر ذکر در سرنوشت انسان
تأثير ذكر در سرنوشت انسان
ذكرى كه غايت و نتيجه نماز است، ذكر قلبى است.
ذكرى كه به معناى استحضار است، يعنى استحضار ياد خدا در ظرف ادراك، بعد از آن كه به خاطر فراموشى از ذهن غايب شده بود، و يا به معناى ادامه استحضار است.
اين دو قسم از ذكر بهترين عملى است كه صدورش از انسان تصور شود، و از همه اعمال خير قدر و قيمت بيشترى دارد، و نيز از همه انواع عبادتها اثر بيشترى در سرنوشت انسان دارد، چون
ياد خدا به اين دو جور كه گفته شد، آخرين مرحله سعادتى است كه براى انسانها در نظر گرفته شده، و نيز كليد همه خيرات است.
«و لذكر الله اكبر، » اثر ديگرى از نماز را بيان مى كند، و اين كه آن اثر، بزرگ تر از اثر قلبى است. در نتيجه جمله «و لذكر الله اكبر، » به منزله ترقى دادن مطلب است، و البته منظور از ذكر در آن جمله نيز همان ذكر قلبى است كه گفتيم از نماز حاصل مى شود.
مثل اين كه فرموده نماز بگذار تا تو را از فحشا و منكر بازدارد، بلكه آن چه عايد تو مى كند، بيش از اين حرف هاست، چون مهم تر از نهى از فحشا و منكر اين است كه تو را به ياد خدا مى اندازد، و اين مهم تر است، براى اين كه ذكر خدا بزرگ ترين خيرى است كه ممكن است به يك انسان برسد. و چون ذكر خدا كليد همه خيرات است، و نهى از فحشا و منكرات نسبت به آن فايده اى جزئى است.
منبع:راز بندگي از ديدگاه قرآن و حديث،بمهدي امين ،با نظارت محمد بيستوني،مشخصات نشر: قم: بيان جوان، ۱۳۸۶،ص۷۴
نماز تشکر از هدیه ای بزرگ
نماز تشکر از هدیه ای بزرگ
قطعا تو زندگی شما اتفاق افتاده که کسی به شما هدیه داده باشه. هدیه گرفتن یه سری پیامهایی رو به ما انتقال میده. مخصوصا به شما خانمها که هم هدیه گرفتن را دوست دارید هم خود هدیه براتون مهمه. حالا اون پیامهایی که از هدیه دادن دیگران دریافت میکنیم چیه؟ اولین پیام اینه که احساس میکنیم هدیه دهنده ما رو دوست داره؛ وگرنه چنین هدیه قشنگی برام نمیخرید.
دومین پیام اینه که احساس میکنیم باید عکسالعملی نشان بدیم و تشکر کنیم و سوم اینکه احساس میکنیم بین قیمت هدیه و نوع تشکر یا عکس العمل ما باید رابطه ای باشه. وقتی هدیه ای به این زیبایی برای من آورده نمیشه که یک تشکر معمولی داشت. تاره اینم یواشکی بگم که تشکر خوب من میتونه زمینه ساز هدایای دیگر هم بشه، البته این رو شما خانمها خوب بلدید. آخرین پیامی که دریافت میکنیم اینه که احساس میکنیم تشکر باید مورد پسند هدیهدهنده باشه.
ماه مبارک با همراهانش می آید
ماه مبارك با همراهانش مى آيد
در بيان نورانى نبى گرامى اسلام صلى الله عليه و آله هست كه حضرت مى فرمايد:
«أيها الناس قد أقبل إليكم شهرالله بالبركة والرحمة و المغفرة».
فرمود: مردم ماه خدا رو كرده است، سخن از آمدن و نزديك شدن نيست، اين ماه به خدا منسوب است و اين ماه خدا با همراهانش به شما رو كرده است «بالبركة و الرحمة و المغفرة» با بركت و رحمت و مغفرت. مواظب باشيد و به استقبالش بشتابيد، آماده باشديد كه او را درست درك كنيد.
«بركت» خير مستدام است، آنچه كه مى ماند بركت است، در بيابان گودالى هايى كه آبها در آن جمع مى شود و مى ماند را «بركه» مى گويند. اين ماه به همراه بركت، رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نيست، آن درجات عاليه را هم خداى سبحان رحمت مى نامد. رحمت خاصه كه مخصوص مؤمنين است:
ان رحمة الله قريب من المحسنين (اعراف/آیه ۵۶)
در ماه مبارك رمضان تحصيل اين رحمت خاصه آسان است.
منبع:[ایینه رمضان - محمد حسین فلاح زاده - صفحه ۲۲]
شرحدعای روز هشتم ماه مبارک رمضان
شرح دعای روز هشتم دعای روز هشتم ماه رمضان چنین آغاز میشود: خدایا! توفیق ترحم بر یتیمان را روزیم کن. در این دعا کمک به یتیمان به عنوان رزق و روزی شمرده شده است و نشان میدهد که فرد روزه دار باید گذشته از عبادتهای فردی و کارهای شخصی، به دنبال نیکیها نیز باشد.
آیین اسلام با بیدار کردن حس مسؤولیت و نوع دوستی در انسانها میکوشد تا جامعه ی اسلامی را به سعادت برساند. کودکان بی سرپرست به کمک و محبت و عاطفه ی دیگران نیاز دارند. کمک به این کودکان فقط در کمکهای مادی خلاصه نمی شود بلکه تربیت صحیح آنان را نیز برای رسیدن به ارزشهای معنوی در بر میگیرد.