۱. اگر دست يا جايى از بدن نجس شود، چگونه مى توان با آب قليل پاك نمود؟
ج. چنانچه بر اثر بول نجس شده باشد، پس از برطرف
شدن عين نجاست دو مرتبه آب بريزيد، و اگر بر اثر خون و مانند آن نجس شده باشد، پس از برطرف شدن عين نجاست يك مرتبه آب ريختن كافى است.
۲. اگر آب لوله كشى روى زمين نجس بريزد و به لباس و بدن ترشّح كند، آيا همچنان پاك است يا نجس مى شود؟
ج. چون آب لوله كشى شهرها به كر متصل است، به هر موضع نجسى كه برسد آن را پاك مى كند. بنابر اين، اگر آب لوله كشى، حتى از محلى كه نجس است به انسان ترشح كند پاك است؛ مگر اين كه عين نجاست، (مانند خون) در آب ترشح شده، باشد.
۳. چنانچه فرش، نجس شده باشد، ولى فراموش كرده باشيم كه كدام قسمت آن بوده، حال اگر با پاى مرطوب روى آن راه برويم، آيا پايمان نجس مى شود؟
ج. اگر يقين نداريد كه پاى تر شما با قسمت نجس فرش برخورد كرده است، محكوم به طهارت است.
۴. آيا خون كم تر از درهم كه در نماز بخشيده شده، پاك است؟
ج. خون كم تر از درهم، نجس و نجس كننده است؛ ولى اگر در بدن و لباس نمازگزار باشد، نماز با آن صحيح است.
۵. آيا الكل صنعتى و الكل سفيد پاك است؟
ج. اگر از مُسكر مايع بالاصاله تهيه نشده باشد، و يا شك در اين جهت داشته باشيد، پاك است.

۶. حكم استفاده از عطرها و ادكلن‌ها چيست؟ آيا حكم فرآورده هاى كشورهاى مسلمان با غير مسلمان فرق دارد؟
ج. عطرها و ادكلن هايى كه در كشورهاى مسلمان يا غير مسلمان ساخته مى شوند، در صورت شك در طهارت و نجاست آن، محكوم به طهارت است. از اين رو استفاده از آنها موجب نجسشدن بدن يا لباس نمى شود.
۷. جوهر خودكارى كه روى دست باقى مانده آيا براى وضو و غسل اشكال ايجاد مى كند؟
ج. جوهر خودكار و هر رنگ ديگر اگر جسميت داشته باشد و مانع رسيدن آب به پوست باشد، بايد برطرف شود؛ ولى اگر فقط رنگ است و جسميت ندارد، مثل اين كه بعد از شستن، باز اثر آن باقى باشد، براى غسل و وضو اشكال ندارد.
۸. آيا مى توان قبل از اذان وضو گرفت و بعد با همان وضو نماز خواند؟
ج. وضو گرفتن به قصد با طهارت بودن مستحب است. بنابراين، با اين قصد مى توان قبل از وقت نماز، وضو گرفت و بعد از داخل شدن وقت نماز، با همان وضو، نماز خواند.
۹. گاهى اوقات از من مقدارى آب بى رنگ كه لزج است خارج مى شود. آيا غسل بر من واجب مى شود يا نه؟
ج. غير از بول و منى سه نوع آب از مخرج بول خارج مى شود كه موجب غسل و وضوء نيستند:
۱. آبى كه گاهى بعد از بازى و ملاعبه از انسان خارج مى شود نامش (مذى) است و آن پاك است.
۲. آبى كه گاهى بعد از خروج منى بيرون مى آيد و نامش (وذى) است كه اگر ظاهر محل تطهير شده باشد پاك است.
۳. آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى آيد و نامش (ودى) است كه اگر بول به آن نرسد پاك است.
حال اگر مايع مذكور علائم منى را نداشته باشد و شما شك در منى بودن آن داريد، محكوم به طهارت است و غسل لازم نيست.

[بهار بندگی(ویژه مبلغان ماه مبارک رمضان) - جلسه ۳: طهارت و نجاست - صفحه۲۷]