ماه مهمانی خدای حسین
توبه کردم به اتکای حسین
حتم دارم خدا نگاهم کرد
با دعای گره گشای حسین
می شود لحظه لحظهء این ماه
شامل حال ما دعای حسین
شک ندارم که توبهء ما را
می پذیرد خدا برای حسین
بی شک از رحمت خدا دور است
هر کسی نیست آشنای حسین
زندگی می‌فروشد و با آن
آبرو می‌خرد گدای حسین
قابل پیشکش ندارمهیچ
 

پدر و مادرم فدای حسین
به خدا که قیامتی کرده
در دل ما برو بیای حسین
هر زمانی که روزه می‌گیرم
بیشتر می‌کنم هوای حسین
این لب تشنه متصل کرده
روزه‌ام را به روضه‌های حسین
بی سبب نیست سفرهء افطار
می شود سفرهء عزای حسین

*********

نیزه و تیغ بود و دشنه و تیر
محشری بود کربلای حسین
از دل خیمه تا لب گودال
خواهرش رفت پا به پای حسین
تکیه بر نیزهء غریبی داد
گریه می‌کرد نینوای حسین
نانجیبانه هلهله کردند
تا نیاید دگر صدای حسین
از مقابل سرش بریده نشد

***************

سر بریدند از قفای حسین
وای از آن دم که ذوالجناح آمد
بی سوارش به خیمه‌های حسین
من بمیرم به خاطر خلخال
شد جسارت به بچه‌های حسین
رفت انگشت و بعد انگشتر
بعد از عمامه و عبای حسین
خرج صد روضه است تنهایی
قصهء تلخ بوریای حسین
آنقدر شأن و منزلت دارد
که خدا هست خونبهای حسین

***********

تا قیامت به یاد می‌ماند
کی شود سرد ماجرای حسین
گر عذابم کنی، تو می‌دانی
گر عذابم کنی، تو می‌دانی
ور عقابم کنی، تو می‌دانی
[اشعار ماه مبارک رمضان 94 - ماه مهمانی خدای حسین - صفحه۳۰]