روزی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علی علیه السلام در میان نخلستان نشسته بودند که زنبور عسلی دور پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله شروع به چرخیدن کرد. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: «یا علی! می‌دانی این زنبور چه می‌گوید؟ » حضرت علی علیه السلام فرمود: «خیر. » رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: این زنبور ما را مهمان کرده و می‌گوید: یک مقدار عسل در فلان محل گذاشتم. امیرمؤمنان علیه السلام را بفرستید تا آن را از آن محل بیاورد. امیرمؤمنان علیه السلام بلند شد و عسل را از آن محل آورد. حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «ای زنبور! غذای شما که از شکوفه گل تلخ است، به چه علّتی آن شکوفه به عسل شیرین تبدیل می‌شود؟ » زنبور گفت: «یا رسول اللّه! شیرینی این عسل از برکت وجود مقدّس شما و (آل) شماست. چون هر وقت از شکوفه استفاده می‌کنیم، همان لحظه به ما الهام می‌شود که سه بار بر شما صلوات بفرستیم. وقتی که می‌گوییم: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد» [۱] به برکت صلوات بر شما عسل ما شیرین می‌شود. »
———-
[۱]: ۱. کنز العمال، ج ۱، ۲۲۱۹ به نقل از کتاب چهل حدیث در باب اعجاز صلوات بر محمد و آل محمد،سیدمحمد شفیعی مازندرانی،مشخصات نشر: قم: آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر، ۱۳۹۰،ص۲۰